De ontmoeting

Eventjes weet ik niet precies wie ik voor me heb. Maar als ik naar het blonde haar kijk herinner ik me dat ik deze jongen vandaag eerder heb gezien. He jij bent die jongen van de file zeg ik maar om de stilte te verbreken. Haha ja thats me. Ik dacht even dat je iets anders ging zeggen. Huh wat dan? Nee niks laat maar. Moet je nog? Wat moet ik nog denk ik. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Naar de wc zegt hij terwijl hij naar mijn wc rol wijst. Oh dat ja. Oke ik loop wel even mee.
Samen lopen we het toilet gebouw in en ga ik naar de dames hokjes. Dus denk ik, ik ben nog geen dag op vakantie of ik begin al verliefd te worden. Dat is niet goed Emma vorig jaar met louis liep het ook helemaal mis. Ik dacht dat hij ook verliefd op mij was maar hij bleek thuis al een vriendin te hebben. De hele vakantie daarna durfde ik van schaamte niet meer uit mijn tent te komen nadat ik mijn liefde aan hem had verklaart. Kirsten lachte me helemaal uit toen ik het thuis haar vertelde. Oke dan zit er blijkbaar maar een ding op terug naar de caravan deze jongen vergeten. En morgen leuke vrienden ontmoeten waar ik dikke lol mee kan hebben.

Nadat ik mijn handen gewassen had liep ik het toiletgebouw uit. Pfff gelukkig geen spoor van de blonde jongen te bekennen nu snel de weg terug vinden. Twijfelend kijk ik beide kanten op. Was onze caravan nu links of rechts. Hmm beide kanten heeft een klein bergje. Oke links, Nee wacht toch rechts. Ik loop het rechter pad. Plots hoor achter me iets. Ik kijk achterom. Niks. Ach zal wel een vogel geweest zijn ik loop door. Maar dan hoor ik toch echt duidelijk achter mij voetstappen. Ik versnel mijn pas en begin te joggen. Shit het helpt niet. Oke dan maar rennen. Ik sla links en rechts af. Tot ik niet meer weet waar ik ben. Ik besluit maar weer rustiger te gaan lopen. Wacht hier bij deze Engelse vlag ben ik vanmiddag ook met Katy en Mike langs gelopen. Dan had ik dus toch Links afgemoeten. Maar hoe kom ik nu weer bij die splitsing? En dan hoor ik achter me weer voetstappen. Oke rennen Emma. Snel ren ik weer verder eerst langs de Engelse vlag en dan langs een legertent. Maar degene achter mij begint ook harder te rennen. En dan voel ik plots een hand op mijn schouder. Oke dit was het dan denk ik.