The Story of Moon deel 29

Moon deel 29.

De warme en zoete nectar geur kwam me tegemoet. Ik snoof de geur diep in. Het was een warme lente dag in maart. Aan de hemel stonden mooie bloemkoolachtige wolken, die beetje bij beetje steeds meer verschoven. Ik keek naar de bomen, die zachtjes meewaaiden met de wind, ze hypnotiseerden me. Ik besloot recht op te gaan zitten en woelde door mijn haar, waar allemaal bloemetjes en grassprietjes in zaten. Ik keek om me heen, ik was op het weiland. In de verte zag ik herten rennen, eekhoorns weer in hun holle boomstam kruipen, ik zag bevers die een dam aan het maken waren. De vrijheid van dit leven raakte me. Opeens kwam Aron uit de bosjes, hij plofte tegen over me op de grond en keek me diep aan. "Moon.." begon hij. "We zullen dit voor eeuwig achter ons moeten laten, zullen we het dan maar doen?" voor ik het wist beantwoordde ik zijn vraag, alsof ik echt gehypnotiseerd was. "Ja, doet het" beval ik. Zijn gouden ogen kwam dichterbij, waardoor mijn hart een sprongetje maakte. Zijn lippen raakte vluchtig de mijne, en gingen naar beneden, naar mijn nek. Ik klampte me aan hem vast. En op dat moment beet mij me, een ijzige pijn schoot door mijn hele lijf.

Met een ijzige gil werd ik wakker, ik was nat van het zweet, en was aan het hyperventileren. Ik keek naar mijn handen, die hevig aan het trillen waren. Ik schoot in mijn pantoffels en rende naar de badkamer. Ik knipte het licht aan en liep naar de wasbak. Ik plensde water in mijn gezicht en keek naar de spiegel. Ik zag er bleek uit, te bleek - voor mijn huidskleur - Ik had paarse kringen onder mijn ogen. "Ben ik dan..." ik kwam niet meer uit mijn woorden. "Ben ik een vampier" fluisterde ik. Heftig voelde ik met mijn handen in mijn nek. Er was geen gat, ook geen gaatjes, helemaal niets. Ik begreep mezelf niet, was dit allemaal een droom, of was dit werkelijkheid? Ik was te opgefokt om nog te gaan slapen, en besloot een douche te nemen. Mijn moeder kwam de badkamer binnen. "Moon, wat was dat daar nou net?" zei ze, terwijl ze in haar ogen wreef. "Een nachtmerrie bazelde ik. "En waarom sta je onder de douche!" Gaapte ze. Ik stak mijn hoofd om het beige-gekleurde douche gordijn. "Nou omdat ik daar zin in had!" schreeuwde ik boven het lawaai van de douche. "Puberteit" hoorde ik mijn moeder nog net zeggen. En ze liep de badkamer uit. Ik was klaar met mijn langdurige douche, en besloot maar weer naar mijn kamer te gaan. "6 uur" mompelde ik. Ik ging zitten in mijn zit-vensterbank en sloeg mijn armen om mijn opgetrokken kniën. Ik moest zeggen, ik voelde me niet goed. Maar het gevoel dat mijn lijf in brand stond? Nee dat had ik niet, dus dat betekende dat dit allemaal een droom was. Ik glimlachte. Maar ik werd een vampier, dat stond vast. Waarom was ik er dan zo bang voor? Waarvoor was ik bang? Voor het leven dat ik achter moest laten, of voor het leven dat ik kreeg.. De opkomende zon, maakte me wakker uit mijn eindeloze gedachtes. Ik kleedde me aan, en deed me haar en make-up. Ik pakte een appel van de fruitschaal en begon te eten. Ik had geen trek in een heel ontbijt, de honger was me geheel ontnomen. Toen ik me appel op had, keek ik op de klok. Kwart voor acht. Dan maar eerder op school. Toen ik op school was, deed ik mij scooter op slot en liep de school binnen, naar mijn kluis. Tot mijn verbazing - wat mij zowat een hartaanval bezorgde - stond Aron daar met een scheve glimlach. "Goodmorning Sunshine" zei hij, en nam me in zijn brede omhelzing. " Goodmorning " mompelde ik onder zijn arm door. " Waarom zo vroeg?" vroeg ik. " Nou, omdat ik vanacht bij het jagen door iets gestoord werd - hij gaf me een knipoog - en toen ik je weg zag rijden, besloot ik ook alfast naar school te gaan" "Heb je.." ik kon mijn woorden even niet meer vinden "Heb je me gehoord en gezien?" "Ja." antwoorde hij kort. Er kwam een diepe frons in zijn marmere huid. "Wat is er Moon, wat is er wat je voor me verborgen houd?" "Ik had een nachtmerrie" zei ik en deed een stap achteruit. " Waarover? Ik kan in je ogen zien, dat je bang bent, gefrusteerd." zei hij, terwijl ik zijn lippen niet zag bewegen. " Ik heb gedroomd over... " er ging een steek door mijn hart, waarom was dit zo moeilijk? " dat ik een vampier werd." ging ik verder. Hij keek me met grote ogen aan. " En dat vind je..?" hij wachtte op mijn antwoord. " Aron luister, ik weet niet wat ik op dit moment moet denken. Het moet een plek krijgen in mijn hart, en ik moet beseffen dat ik alles achter zou moeten laten." " Ik snap het. " hij liet mijn arm los, en beende met onmenselijke snelheid weg. " Aron wacht! " hij stopte voor de toiletten. " Ik snap het helemaal Moon. Je wilt liever een leven met gevaar en vreselijke dingen. Dan een mooi leven met mij. Ik snap je helemaal." zei hij op kalme toon, met weer diezelfde frons. " Nee Aron, er is niks anders dan dat ik bij jou wil blijven, heel mijn leven. Maar het moet een plekje krijgen oké? Ik moet het accepteren, en ik moet van de tijd genieten die ik nog heb.. Met mijn familie en vrienden. " hij veegde de traan weg van mijn wang en drukte een kus op mijn lippen. Ik werd zo duizelig dat ik hem van me afdrukte. Hij sloeg een arm om me heen en we liepen naar het leslokaal. Engels.