8.

Het ging alweer een stuk beter met mijn been en dat was maar goed ook, want de slangendragers zouden over een paar uur arriveren. Ik kon mezelf weer zonder pijn transformeren, maar mijn been bleef een zwakke plek. ‘Hoe gaan we dit overleven?’ vroeg ik aan Enora toen we in de grote zaal zaten. ‘Ik heb de rest van mijn bemanning over laten komen uit de overige kolonies’ antwoordde Reno voor zijn moeder. ‘We zijn nu met een groot aantal, maar we moeten voorzichtig zijn, want meer ecliptianen zijn er niet meer’. ‘Ook hebben we onze laatste seres hierheen geroepen’ zei Yin. ‘Nu we nog tijd hebben, moeten we zorgen dat we heel het paleis doorzoeken. Ik stel voor dat we als eerste in de geheimen grot gaan zoeken. Ik vind dat echt een plaats om iets kostbaars te verstoppen’. ‘Dat was inderdaad mijn plan’ zei Enora. ‘Ik vind het een goede tweede plaats om te gaan zoeken’. Iedereen kwam snel in beweging en bewoog zich naar de geheimen grot.

Het was lang geleden dat ik in de grot was geweest, maar ik herkende alles precies nog. Hij werd verlicht door het vuur van de ecliptianen en we doorzochten alle muren. We hadden pikhouwelen meegenomen om hier en daar wat rotsen weg te slaan. Ik staarde naar de muur waar allee tekens van de overleden sterrenbeelden stonden. Sinds de oosterse kant zich bij ons had aangesloten waren de tekens van de 6 overleden sterrenbeelden ook bij ons te zien. Het vierde teken van ons was er bij komen te staan, die Cancer voorstelde. ‘Jongens, ik heb hier iets gevonden!’ riep Enora ineens en daarmee werd ik weer wakker geschud. Een klein rood lichtje zat helemaal achteraan in de muur en verlichtte bijna de hele grot. Enora sloeg er nog een keer op en het lichtje werd groter. Na een paar keer slaan brokkelde alle stenen af en was er een groot rood licht te zien. ‘Achteruit!’ zei Yin ineens. ‘Dit is een portaal’. Iedereen deed een stap achteruit en keek het portaal in. De plaats waar het ons heen zou teleporteren was een groot stuk woestijn waar een aantal reusachtige torens op stonden. ‘Dit is het paleis van de slangendragers’ zei Scorpius. ‘Dit herken ik, ik heb hier gevangen gezeten’. ‘Zou dat de verblijfplaats zijn van de vergiftigde pijl?’ vroeg Pisces. ‘Nee, ik denk het niet’ zei Enora. ‘Maar deze portaal staat hier vast met een doel’. Toen ineens zagen we in het portaal dat er slangendragers uit de torens kwamen en zich vermomde in zwarte vuurstralen. ‘Ze komen eraan!’ riep Helena. ‘Snel iedereen naar boven toe! We moeten goed voorbereid zijn’. Ik blijf hier wel om verder te zoeken’ zei ik. ‘Ik blijf bij je’ zei Jason. De rest sprintte naar boven en Jason en ik waren alleen in de grot.

Na ongeveer een half uur waren de eerste explosies te horen als teken dat de slangendragers gearriveerd waren. ‘We kunnen niet nog een sterrenbeeld verliezen’ zei ik tegen Jason. ‘Waar zou die vervloekte pijl nou kunnen zijn! En dan ook nog te bedenken wat Arcomma zei’. ‘Hij is dichterbij dan jullie denken’. En toen ineens viel er een kwartje. ‘JASON!’ riep ik voluit. ‘Jezus Sagi, ik sta naast je, ik schrik me dood!’ ‘Jason luister is hiernaar. Arcomma zei dat de pijl dichterbij lag dat wij zouden denken. Arcomma, dichterbij, pijl’. ‘Sagi, ik weet niet waar je naartoe w’. En toen werden zijn ogen ineens groot. ‘Ga weg’ zei hij toen. ‘Denk je echt dat?’ ‘Ik weet het bijna wel zeker. De vergiftigde pijl moet bij Arcomma in zijn graf liggen!’.