Ik liet mijn slanke gemanicuurde hand glijden over het rekje met kruiden,drankjes en middeltjes. Ik vormde met mijn lippen de naam van het drankje dat ik nodig had, en enkele seconde later verscheen er een doorzichtig buisje met felroze vloeistof in mijn hand. Ik bekeek het flesje aandachtig en verzette mijn gedachte tot mijn 2 jaar jongere zusje Rain. Ik tikte met de hak van mijn schoen tegen de met planken bedekte vloer terwijl ik de minuten telde op mijn zilveren met steentjes bezetten horloge. 2 minuten, 3 minuten,- een geweldige uitbarsting van witte glinsterende sterretjes en lichtjes vormde zich een paar passen voor mij. 'Wat is er?' vroeg Rain lichtelijk geïrriteerd. Ik liet het flesje op en neer gaan tussen mijn vingers terwijl het vrolijk klikte tegen mijn armbandjes. Rain's ogen begonnen te glanzen en ze opende haar mond om iets te zeggen maar bedacht zich. Ik glimlachte naar haar 'Laten we het boek maar weer eens opzoeken.' Ze knikte instemmend en we liepen zoals wij het noemen "de magische kamer" uit. Rain liep voor mij en opende de deur naar de trap die eindigde voor de rommelige zolder. De traptreden maakte krakende geluiden onder onze voeten bekleed met hakken schoentjes. Toen we de bocht in de trap gepasseerd hadden opende Rain de oude houten deur en daar stonden we dan op de zolder. Ik liep Rain voorbij en opende het oude boek, het boek van de nacht. ik sloot mijn ogen en wachtte op de koude wind die ik normaal gesproken voelde als ik niet de juiste pagina kon vinden en hulp vroeg aan het lot. maar er gebeuren niks het enige wat ik voelde was erg onaangenaam, iets bekeek ons. En dat iets betekende niet veel goeds.

verder?(:

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen