So.. We meet again

We zaten vast met zijn tweeën. Al ruim een uur .. Nouja, zo voelde het dan. De tijd gaat langzaam als je samen bent met iemand die je niet mag.

"Hey, bro. Draai is om."
"Hoezo? Alsof je mijn lelijk gezicht nog eens wilt zien."
"Heey, sorry. Zo bedoelde ik het niet."
"Ach, houd je bek."
"Hahahaha. Gekke oude Ryan."

Ohja, voordat ik dit verhaal vertel, wil je vast wat meer informatie. Mijn naam is Ryan, en dit is mijn verhaal.

Sinds de peuterspeelzaal heb ik een vriend, een aller beste vriend. Steven. Hij is echt mijn alles, vanaf groep 8 veranderde alles. Ik en Steven waren niet te breken. Beste maatjes, net als spongebob en Patrick. Hij was vaak bij ons thuis omdat het bij hem thuis niet lekker ging. Hij had hier zelfs zijn eigen tandenborstel. Haha, maar daar gaat het niet om.

In groep 8 veranderde mijn relatie met steven heel erg.

"Okay Steven, doen durf of de waarheid."
"Rot op Maria, je vraagt het altijd aan mij.
"Komop Steven, maria pest je heus niet hoor."
"Jaaa steven. Dus wat kies je?!?!"
"Vooruit.. Ehm.. Doen."
"Yes!! Moewahahaha. Ik verplicht je om ryan te zoenen."
"Haha, houd maar op maria. Dat zou hij nooit do---"

Voordat ik het wist zaten mijn lippen aan die van Steven. Alles veranderde die dag. Ik werd onzeker, ging twijfelen aan alles.. Raakte Steven kwijt. Steven vertrok van school omdat hij gepest werd. En ik bleef alleen over met Maria.

Maria is een lief meisje hoor, een zweverig lief meisje. Ze is alles wat ik nog heb na al ruim 4 jaar dat Steven is vertrokken. Ze is een enorm harry potter fan, en wilt liever dat ik haar Hermelien noem. Maar, dat doe ik nooit.. Je kan ook tever gaan.

Maar. Op de eerste dag van mijn Nieuwe leven.. Gebeurde er dit..

Ik zat op mijn fiets, ik fietste richting school. Onvermoedend dat er een nieuwe leerlijk zou komen. Terwijl ik aan kom op school hoor ik meisjes giechelen, jongens wijzen. Docente schudden hun hoofd. Wat is er aan de hand?
"Ryan kom vlug! Je raad het nooit!"
"Maar Maria ik.."
Voordat ik ook maar iets kon zeggen trok maria me mee aan mijn hand. Ze trok me naar onze geheimen schuilplek, ik en Steven hadden hem gevonden.
"Steven.. Hij.. Hij is terug!"
"Wat?!" Mijn hart gaat tekeer, ik voel hem bonzen in mijn keel.
"Ik wil hem zien Maria! Waar is hij!"
"Ryan, je wilt hem niet zijn.. Hij.. Hij is veranderd."
"Wat bazel je maria?!" Ik trek mijn arm woest terug en ren richting school.
"Ryan. Nee. Doe het nou niet..."

Ik kom meneer oxford tegen. Een lange, dunne man met een keurige maar verfijnde zwarte baard met bijpassende snor.

"Meneer.. Heeft u ene Steven gezien?! Hij is net niet op school en ik --"
Meneer oxford keek me streng aan, van onder zijn bril. Zonder dat ik mijn verhaal af kan maken wijst hij naar een tafel. Ik kon weinig zien, want de tafel was gevuld met populaire meisjes en jongens. Zonder na te denken ren ik er opaf.

Steven ik...
Steven was ateven niet meer, hij was veranderd in een leeghoofdige douche."
"Heeeey homo. Heb je je vader nog gedaan?" Iedereen lachten.
"Waar heb jij het over?! Ik val op meisjes."
"Hahahaha. Natuurlijk, wat jij wilt flikker."
"Maar.. Het is."
"Hahahahaha, rot een eindop. Je verpest mijn sfeer. " Steven maakte en wegwuivende buiging met zijn hand en wende zich van mij af. Mijn hart was gebroken. De liefde van mijn leven was nu een douche.

"Kom maar mee Ryan."
Ik hoor Maria's honing zoete stem.
"We gaan."