De ontmoeting

1.

Toen in de 2e era de Ring van Macht werd gesmeed, was ere en man die Isildur heette. Hij vocht samen met zijn vader en zijn mannen en andere vrije lieden, voor het bestaan van Midden Aarde. Wat velen niet wisten, was dat Isildur verliefd was op een mooie vrouw. Angel was haar naam. En ze bezat magische krachten. Hij zag haar toen hij een keer aan het rijden was op zijn paard. Hij werd op slag verliefd, maar toen ze hem zag werd ze bang en vloog weg. hij bleef dagen zoeken maar hij vond haar niet, toch bleef hij de hoop niet op geven en ging verder zoeken. Tot dat hij in de buurt van
Lorien kwam. Ze was nog mooier dan de vorige keer. Zijn hart sloeg sneller terwijl hij geluidloos naar haar toe liep. Ze had niks in de gaten totdat ze merkte dat er iemand achter haar stond, en ze draaide zich geschrokken om. Isildur deed een paar stappen in haar richting in haar richting en zei: “Niet bang zijn, ik zal u geen kwaad doen.” Angel keek nog steeds geschrokken naar Isildur. “wie bent u?” stamelde ze. “Ik ben Isildur, en wat is uw naam, vrouwe?”
“Ik heet Angel.” Angel deed een paar stappen naar achteren. “Nee wacht,” zei Isildur. “ik wilde je niet laten schrikken.” Angel bleef staan. “Ik wilde u alleen vertellen dat u mooi bent.” Isildur liep naar Angel en bleef voor haar staan. Angel keek hem aan. “Bent u helemaal uit uw eigen land gekomen om dat te zeggen mijn heer?”
“Ja,” antwoordde Isildur. Angel bloost en zei: “u ziet er uit geput uit mijn heer, kom dan kunt u uitrusten en wat eten.”
“Dank u, vrouwe. Ik heb nogal veel gereisd.” Angel en hij lopen naar een boom en gaan er tegenaan liggen. Angel gaf Isildur wat Lembas brood. “Zeg eens, mijn heer Isildur, waar komt u vandaan?”
“ik kom uit Gondor, en u?”
“ik zwerf door Midden Aarde rond. Niet als een zwerver ofzo.” Ze glimlacht een beetje. Isildur lacht ook. Haar lach is betoverend. Denkt hij, terwijl hij naar haar kijkt en lacht. “U bedoelt dat u door midden- aarde reist?.”
“ja dat bedoel ik, mijn heer”
“bent u op veel plekken geweest?” vraagt Isildur. “niet echt, ik moest me schuilen voor de orks. Rotschepsels weet u”
“ja ik snap u bedoeld vrouwe Angel”
“alstublieft mijn heer Isildur” zegt Angel, “noem me Angel”
“Oké maar wilt u mij ook gewoon Isildur noemen?”
“maar natuurlijk”zegt Angel.
“U bent mooi, weet u dat?”
“Nee,” zei Angel en ze bloost. “Maar Isildur, hoe kan u me leuk vinden als je mij maar 1 keer hebt gezien?”
“Liefde op het eerste gezicht.” Isildur grijnst. “Oh.” Zei Angel terwijl ze begint te blozen.
Isildur buigt naar Angel en geeft haar een kus op haar mond. Angel beantwoordt de kus door terug te zoenen. Dan vallen ze op elkaar terwijl hun harten sneller kloppen. Isildur slaat zijn armen om haar middel en glimlacht. Angel glimlacht terug terwijl ze hem aan kijkt. “het is misschien gek”zegt Isildur, maar ik hou je”. “ik hou ook van jou”zeg Angel en ze zoenen elkaar weer. Dan valt er een Ork aan. “AH!” gild Angel geschrokken. Isildur trekt zijn zwaard tevoorschijn en gaat in gevecht met de Ork. “vlieg weg Angel” roept Isildur. “Nee” zegt Angel. ‘ik laat je niet alleen met die Ork.”
“je moet, geen zorgen, ik zal je wel vinden. Ik vertrouw hierop.” Hij legt een hand op zijn hart. “oké” zegt Angel. Ze stijgt op en vliegt weg, terwijl ze steeds omkijkt. “Succes.” Zegt ze terwijl ze uit het zicht verdwijnt. “Bedankt!” Roept hij. “zo, zak.” Zegt hij tegen de Ork. “ik zal je eens laten zien wat er gebeurt als je mij kwaad maakt.”
“oh, sorry hoor, prins.” De Ork kijkt naar Isildur. Dan komt er een paarse straal ergens vandaan. Isildur kijkt om en ziet een vrouw staan. De vrouw heeft haar ogen gesloten en haar handen tot vuisten gebald. Zo loopt ze langzaam naar voren en als ze vlakbij Isildur en de Ork staat, opent ze haar ogen die even paars zijn als haar lange haren. “Ceres is de naam.” Zegt ze dreigend terwijl ze een lichte buiging maakt. “En jij..” zegt ze dreigend terwijl ze de Ork aankijkt. “..Gaat naar huis.” Ze vuurt nog een straal op hem af en hij verdwijnt. “Dank u vrouwe“ zegt Isildur.
“Graag gedaan”
“Mijn naam is Isildur.” Hij steekt zijn hand op. Ceres schud zijn hand. “Zoals je gehoord heb is mijn naam Ceres.” Isildur knikt. “Zag ik Angel nou net wegvliegen?”
“Ja, dat klopt.” Isildur kijkt naar de lucht en voelt een pijnlijke steek in zijn borst. Waar is hij? Denkt hij. Is ze veilig? Ceres schijnt zijn gedachten te kunnen lezen, want ze zegt: “Geen zorgen, alles is goed met Angel.”
“Kent u haar?” Vraagt Isildur dan. Ceres knikt. “Ja, ze is een vriendin van mij.” Ze glimlacht en kijkt naar Isildur. “Ze is waarschijnlijk in het dorp nu.”
“Oké” zegt Isildur en zijn hart vult zich met hoop en vreugde.”Ik heb een vraag”
“Vraag maar.”
Isildur zucht. “Hoe heeft u die Ork weg kunnen jagen?”
“Ik ken Sauron.” Zegt Ceres rustig. Isildur schrikt en kijkt haar aan. “U..u.. u kent Sauron?” sputtert hij. Hij doet een paar stappen naar achteren. “Ja” zegt Ceres. “ik ken hem al van de tijd dat hij niet slecht was.” Ze kijkt treurig voor zich uit. “Het is mijn schuld dat hij slecht is geworden.”
“Hoezo?” vraagt Isildur. “Tijdens een eerdere oorlog was ik dodelijk gewond. Sauron zag dit en wilde naar me toegaan. Maar ik werd voor zijn ogen weggedragen en dus denkt hij dat ik dood ben.” Zegt Ceres. “hij werd gek van verdriet en verkoos de slechte kant om zijn hart af te sluiten van de liefde.”
“Dus Sauron is nooit echt boosaardig?”
“Nee” Ceres begint te huilen. “Rustig maar.” Isildur houdt haar vast en begint haar te sussen. “Rustig maar” zegt hij weer. “In welk dorp is Angel?”. Ceres kijkt hem aan. “het onderwerp over Sauron te laten rusten”. Ceres knikt.
“ Ze vloog richting Rivendel of Imladris zoals het ook word genoemd”. Isildur knikt.
“Dan gaan we daar heen”. “Als je wilt?”.
“Is goed, ik wil haar graag weer zien” zegt Ceres. Isildur pakt de spullen van Angel en loopt weer terug naar Ceres.
“Heb je een paard?” vraagt hij aan haar. Ceres knikt.
“Ja dat heb ik”antwoordt ze. Dan fluit ze en er komt een paard aan gelopen. “mooi paard”zegt Isildur. “dankje”zegt Ceres en ze klimt op haar paard.
“klaar?” vraagt ze.
“bijna” Isildur loopt met Angels spullen naar zijn paard en stijgt op.
“zeg Ceres”zegt hij, “kun jij onderweg wat meer over je zelf vertellen?”.
“Natuurlijk”antwoordt Ceres, “als jij dat ook doet”.
Onderweg naar Rivendel vertellen Ceres en Isildur alles over elkaar. Toen scheen het hun toe dat de weg die ze namen snel was, want de volgende ochtend toen de zon nog laag was arriveerden ze in Rivendel. Toen Isildur en Ceres afstegen werden ze verwelkomd door de elf Elrond. “een goede morgen”zei hij. “een goede morgen lord Elrond”zeiden Isildur en Ceres in koor.
“wie is deze dame?”vraagt Elrond. Ceres kijkt Isildur smekend aan.
En blijft staan zonder een woord te zeggen. “een vriendin van me en van Angel”zegt Isildur. “ze schijnt hier heen te zijn gevlogen”.
“kan wel”zei Elrond. “hoe heet u?”vroeg hij aan Ceres. “mijn naam”begint Ceres. “is Ceres, maar ik ben niet kwaadaardig hoor”. Elrond doet voor de zekerheid een stap naar achter. “weg hier jij”zegt hij. Ceres kijkt Isildur aan.
“ik hoop dat je Angel vind”zegt ze. Daarna draait ze zich om en gaat weg. “als nog bedankt Ceres”roept Isildur haar achterna. Dan kijkt hij Elrond aan en vraagt: “weet u waar Angel is lord Elrond?”. “ja, ze is in het huis aan het rusten volg mij maar”zegt Elrond. Isildur loopt achter hem aan naar een kamer. Dan klopt Isildur op de deur. “Angel”vraagt hij en dan doet hij de deur open. “ja”vraagt er iemand. “ ik ben het Isildur. Dan omhelst Angel hem en ze beginnen elkaar te zoenen. Dan vallen ze op het bed. “Hmhm” Elrond stond nog in de deuropening. Isildur draait zich om en lacht onschuldig naar hem. Elrond glimlacht terug en liep weg. “kantje boort”zegt Angel. “
Ja”. Isildur drukt Angel tegen zijn borst. Angel luistert naar zijn hartslag. “m je bent moe”zegt ze. “nee hoor”zegt Isildur, “maar wel met je verloven”. En hij kust haar vurig. Angel bloost. “ik ook” zegt ze. Isildur gaat op z’n rug liggen en neemt Angel in z’n armen en samen vallen ze in slaap.