013

Daisy POV "

"En er is niks gebeurt?" Ik prik Jenna in haar wang.
Ik en Viola liepen een halfuur geleden naar beneden en vonden Jenna en Niall slapend in elkaars armen op de bank. Hoe schattig! Uiteindelijk werd alleen Jenna wakker en wist ze niet hoe snel ze moest vluchten.
"Nee! Nou, eigenlijk wel." Ze begint te lachen en wrijft gapend over haar hoofd heen. "We dachten gister dat er een spook was." Wauw, dat is echt wat voor Niall en Jenna. Ze is zo goedgelovig.
"En? Heeft 'het' spook ervoor gezorgd dat jullie in slaap vielen op de bank?" Ik gaf haar een knipoog en pakte een fles melk uit de koelkast.
Ze blooste even. "Nee. We waren gewoon moe. Er is niks." Ja, vast. Behalve dat die twee gewoon het heel goed met elkaar kunnen vinden. Misschien wel meer dan goed. Jammer dat liefde hier verboden is. Verboden is…
Wacht eens even? Toen ik met Harry in het bos was, probeerde hij me te zoenen. Maar we weten dat liefde verboden is. Deed hij het expres?! Wilde hij me alleen zoenen om hier weg te kunnen?
Viola kwam aanlopen en hoorde ons praten. Ze grinnikte. "Nou, wat ik gister met Harry had..." begon ze. Wat?! Wat heeft Harry gedaan? Oké, Daisy. Calm down.
"Ineens maakte hij mij midden in de nacht wakker om te zeggen dat al zijn spullen weg waren. Helemaal in paniek, joh." Viola schudde haar hoofd en greep ook naar de melk fles.
Jenna begon te giechelen. "Wat een toestand. Heb je hem niet vermoord?"
Viola keek haar serieus aan. "Bijna wel! Ik snap echt niks van hem. Misschien is dat wel zijn straf! Al zijn spullen zijn zowat vermist." Mijn lichaam rilde. Wat zou mijn straf zijn?
Jenna knikte en glimlachte. "Dat denk ik ook. En trouwens…" Ze werd onderbroken doordat alle lichten een paar keer aan en uit gingen. Oh nee. Niet weer.
Ineens stond Zayn achter Jenna. "We weten weer hoe laat het is."
Iedereen in de keuken liep naar de woonkamer toe waar we Niall zagen wakker worden. Hij rekte zich uit en zag dat de lampen aan en uit gingen. "Ik zet de tv wel aan."
Harry en Louis waren nog niet beneden. Ze horen later de opdrachten wel. Iedereen keek naar de tv waarop nog niks te zien was. Dit keer duurde het lang voordat er iets gebeurde.
Na een tijdje ging Zayn op de bank zitten en begon maar een gesprek. "Hopelijk gaat het met Liam goed." Niall knikte. "Ja, ik hoop het ook. Als het kan ga ik vanmiddag wel even langs."
Nu viel het licht pas uit en we hoorden dezelfde man praten.
"Een aantal van jullie hebben de regels overtreden. Je mag de gevolgen zelf proeven. Daarna zal je niet gauw meer fouten maken." Niall beet op zijn lip en keek Jenna verward aan.
"Jullie hebben de eerste ronde overleefd. Nu komen de volgende opdrachten." Het was even stil. Iedereen keek elkaar vragend aan en wachtte af. Hopelijk hoef ik niet nog een keer het bos in.
"Order 1. Viola en Zayn. Jullie gooien een pijtje op een kaart en boeken daarheen een reis. Jullie zoeken zelf uit waar je overnacht. Je blijft daar 1 dag. Jullie kunnen dit niet weigeren. Vanavond vliegen jullie." Viola's mond viel open en Zayn begon hevig te schudden. "Oh, nee. Dat ga ik dus mooi niet doen! Straks moet ik naar een land waar oorlog is." Daar had hij gelijk in… Wat moesten ze dan? Straks zaten ze daar vast of liepen ze een enge ziekte op.
"Weetje hoe cool dat is! Hartstikke gaaf! Dat wilde ik ooit doen!" Viola juichte en sprong een gat in de lucht. Zo had ik haar nog nooit gezien… Ik weet niet of ik dit zo leuk had gevonden. Wel als je naar Hawaii ging of zo.
"Order 2. Jenna en Liam. Jullie worden gedropt in een dorp en moeten je weg hiernaartoe vinden. Je krijgt vanaf vanavond 12 uur de tijd tot morgenmiddag 12 uur. Als je niet op tijd bent, zul je een lange pijnlijke straf ondergaan."
"WAT?!" Jenna liep naar de tv. "Liam mag nog niet eens uit het ziekenhuis en hij lijdt aan geheugenverlies! Ik krijg hem echt niet mee!" Ze wees boos naar de tv wat totaal geen nut had.
Iedereen keek elkaar ongelovig aan en zei niks. Jenna was nog niet uitgesproken en ze zwaaide met haar armen. "Hallo?! Meneer de opdrachtgever?! Deze opdracht kan niet."
Ik hoorde iedereen zacht grinniken om haar reactie. Dat was echt iets voor haar.
Toen viel de tv uit en de lichten gaven weer normaal hun licht af. "HALLO-OH?" Jenna plofte op de bank en zuchtte.
Ik ging naast haar zitten en wreef over haar schouder heen. "Sorry, je kunt niet anders. Zal ik met je meegaan naar het ziekenhuis?" Ze schudde haar hoofd. "Het gaat niet om mij. Het gaat om Liam. Ik wil niet dat pijn heeft of schade oploopt. Hij moet rusten…" Ik knikte. Maarja, ze kon niet anders. Ik weet niet of ze een pijnlijke straf wilde. Ik weet ook niet of Liam dat fysiek nu wel aan kon. Ze konden niet anders.
Opeens voelde ik een pijnscheut in mijn buik. Misselijkheid drong langzaam mijn lichaam binnen en ik zakte op de grond. Happend naar lucht keek ik de andere aan. Mijn geluid zakte steeds verder weg.
"Daisy? DAISY?!" Jenna's handen duwden op mijn rug. Ik voelde dat de rest kwam aanrennen. "Je moet even…" Meer hoorde ik niet meer.
Ik werd op de bank getild. Langzaam kreeg ik mijn geluid weer terug en voelde alleen mijn buikkrampen. "Daisy? Gaat het wel?"
"Ik heb…" begon ik. Zayn's mond was open gevallen en hij keek me aan. "Buikpijn…" Mijn laatste woorden perste ik met moeite uit.
Viola kwam aanrennen met spullen in haar handen. Ze legde iets warms op mijn buik en gaf me wat water. Hoe wist ze dat ik buikpijn had?
Snel dronk ik het water op en ik kwam langzaam weer terug in de echte wereld. "Het gaat wel weer…" mompelde ik. Niall gaf me ineens een aspirientje. Ik nam hem in en dronk het water erachter aan.
"Bedankt. Het lukt wel verder." Mijn mond krulde een zwak glimlachje en ik voelde een hand over mijn haar gaan.
Harry kwam naar beneden gerend en hij had donder op zijn gezicht. Hij wilde iets zeggen voordat hij iedereen om me heen zag staan. "Wat is er met Daisy?"
"Oh, gewoon. Buikpijn." zei ik. Harry knikte en liep boos verder de woonkamer in. Toen zagen we het waarom hij zo boos leek. Hij had een te klein t-shirt en een oude joggingbroek aan.
Viola begon keihard te lachen en klopte Harry op zijn rug.
"Dit is dus niet grappig. Nu kunnen jullie het wel zeggen, hoor. WIE heeft mijn kleren?" Hij schoof een keukenstoel naar achteren en ging erop zitten. Iedereen haalde zijn schouders op.
"Ik moest dus kleren van Louis lenen." Viola gaf hem een knipoog wat me rillingen veroorzaakte. 'Het is je straf, Harry."
Hij gaf haar een dodelijke blik terug. Wauw, die twee mogen elkaar dus echt niet.
Zayn stond op en trok Viola mee."Genoeg over Harry. Nu ons probleem. Hoe komen we aan een kaart?" Ik begon na te denken. Ik had hier ergens wel een kaart gezien…
Harry fronste. "Een kaart?"
"Voor een opdracht. Weet jij toevallig of we hier een wereldkaart hebben?" Er drong weer wat misselijkheid mijn buik in. Is dit soms mijn straf?
"Ja, op de schuur hang er een." zei Harry. Zayn en Viola vertrokken meteen naar de tuin.
Misschien moest ik even op bed gaan liggen… Ik stond voorzichtig op. Jenna keek me aan. "Ik ga zo wel even naar het ziekenhuis. Daisy, rust jij maar lekker uit." Ze glimlachte en gaf me een knuffel.
Ik stond net op de trap of ik hoorde Zayn weer de kamer instampen. Hij liep langs me de trap op naar zijn kamer. "Zayn?"
De moslimse jongen draaide zich om en rolde met zijn ogen. "China. Bedank Viola maar." Hij stormde zijn kamer binnen en draaide de deur op slot.
Ik grinnikte en liep ook naar mijn kamer.