Woede
''Blauwsteen! Ga niet dood! alsjeblieft ik smeek je!''. Grijsjacht zijn stem klonk verslagen en hopeloos. Blauwsteen lag op de grond en keek de commandant recht aan. Of ze iets zag , wisten de katten niet... ''Grijsjacht...'' klonk een bekende stem. Grijsjacht keek naar de poes. Haar blauwe ogen strak op hem gericht. ''Ja ?'' fluisterde hij. '' Je klinkt zo niet als een commandant! je zou toch beter moeten weten dan krijsen als een bange kitten'' grapte ze. ''mrooww '' snorde de commandant. Hij veranderde van onderwerp. ''Je gaat toch niet dood he?'' ''Als ik niet dood ga , doe ik dat dalijk , mijn tijd is gekomen om me bij de SterrenClan te voegen.'' ''Nee , ga alsjeblieft niet dood! De Clan zal hun beste krijger missen , zeker nu Doornklauw er is!'' Hij begroef zijn snuit in haar vacht en fluisterde in haar oor : '' Ga alsjeblieft niet dood. De Clan heeft je nodig en vooral ik. Wat moet ik zonder jou?'' ''Ik zal jou ook missen''. Ze gaf hem nog een laatste lik en sloot haar ogen. ''verlaat me niet!'' smeekte de commandant , maar het was al te laat... Grijssjacht ogen stonden troebel van verdriet en hij begroef zijn snuit in haar vacht. Hij wou zijn vriendin nooit meer loslaten. '' Bij ons zal ze veilig zijn...'' klonk de stem van Dauwster. ''Alsjelieft laat me niet in de steek ''. Toen hij zin zei , was al zijn hoop hem al weggenomen. ''We speelde als kittens bij de kraamkamer... We waren altijd samen en je steunde me altijd , vooral in moeilijke tijden zoals deze. Grijsjacht keek omhoog en zag dat het al maanhoog was. Zilverpels verlichtte hem en Blauwsteen. De verdrietige commandant zag een ster glinsteren in de hemel. Was deze ster Blauwsteensn ster ? Grijsjacht keek er de hele tijd naar. Hij sloot zijn ogen en fluisterde'' Ik zal je missen Blauwsteen...'' Hij zag vaag een poes die naast Blauwsteen zat. ''Ik zal je ook missen '' murmelde Blauwsteen. De twee katten verdwenen. Zij en Dauwster leken op erg elkaar.
De ZonClancommandant deed zijn ogen open. Bloesemblad knikte respectvol. '' We zullen Blauwsteen naar het kamp moeten brengen en een wake houden '' miauwde ze voorzichtig. ''Zullen wij helpen ? '' vroeg Roodvlek. Hoe durfden ze dit nog te vragen?! Het was hun schuld! Hij zou het ze nooit meer vergeven en Blauwsteens dood wreken! ''Dit is jullie schuld! '' spuugde hij .'' Dus waarom zouden we jullie laten helpen?! Kom mee naar het kamp en dan melde we dit aan Lichtster'' spuugde hij over de twee SchaduwClankrijgers naar Bloesemblad. Ze knikte voorzichtig en gaf de commandant een troostende lik . ''Ik weet dat het niet makkelijk voor je is , dus als je wilt waak ik ook de hele nacht met jou over Blauwsteen. De twee katten werden onderbroken door Roodvlek en Blauwoor. ''We laten ons niet daar zomaar zonder reden naar jullie kamp brengen en ons te bestraffen om niets!'' gromde Roodvlek . ''Niets?! kijk wat er gebeurd is! Door jullie twee nog wel nota benen! Hier zul je voor boeten!'' gromde Grijsjacht. Hij sprong op Roodvlek en gaf hem een enorme krab op zijn gezicht.
Reageer (2)
Het boeit me niet wat jij vind Zandkit! Verder mooi geschreven.
1 decennium geledenals ik Grijsjacht was had ik dat ook gedaan....
1 decennium geleden