2008
Hier het laatste stukje. ^^
Het eerste wat Percy zich van zijn tweeëndertigste verjaardag herinnerde, was dat er iets op zijn bed sprong. Het kon niet Merlin zijn, want die wist dat hij niet in de slaapkamers mocht komen. Bovendien praatte hij niet.
“Vader. Vader!” Percy opende onwillig één oog en Molly hupste opgewonden op en neer, waardoor het hele bed schudde. “Papa zei dat ik je wakker moest maken.”
“Vertel papa maar dat-”
“Dat hij geweldig is,” maakte Oliver af, terwijl hij in pyjama en met een dienblad met koffie en ontbijt binnenkwam. Percy was bereid om toe te geven dat dat waar was.
Reageer (6)
cuteness
1 decennium geledenEEN KINDJE! *smelt*
1 decennium geledenHahah lieef!
1 decennium geledenAw kinderen!
1 decennium geledenAaw.
1 decennium geledenEn dat van Tuala zie ik ook zo voor me