Proloog

Ik weet niet hoelang ik dit nog volhoud, dit leven. Maar ik moet. Ik moet voor mama. Ik denk niet dat ze mentaal sterk genoeg is om nog iemand te verliezen. Papa is een aantal jaren geleden gestorven aan kanker. Of ja, dat is wat mama er van maakt. Eigenlijk heeft hij zelfmoord gepleegd omdat hij te horen kreeg dat hij kanker had. Mama heeft iedereen wijsgemaakt dat hij gestorven is door de kanker zelf. Alleen ik en mama weten de waarheid. Daarnaast heb ik ook geen familie meer. Ik heb ze nooit gekend, maar dat vertelde mama me. Vriendinnen? Nee, die heb ik ook niet. Ik en mama hebben het niet al te breed, dus ik kan niet zo vaak shoppen en dergelijke dingen doen zoals alle andere meisjes in mijn klas. En zeg nu zelf, wie wilt er omgaan met een arm meisje? Juist, niemand. Ach ja, dat is hoe het leven gaat. Mijn naam is Demi en dit is mijn verhaal.