Woede

Ik lees een voor een de mailtjes en word langzaam woest. Het zijn bedreigingen of mailtjes dat ze moet eten. Ik weet wie het zijn, dus ik ga even met ze "praten". Eerst, maar bij Ron langs die zegt haar steeds dat moet eten. Esme ik moet nog even wat doen ik ben zo terug. Ze kijkt me verbaast aan en ik loop het huis uit. Als snel ben ik bij Ron. 'Hey, Jayden..." Ben je helemaal gek geworden!!!!! 'Wat is er gast?' Je moet Esme niet steeds lastig vallen dat ze moet eten! Je maakt haar bang! 'Sorry gast moest haar toch helpen?' Ik zucht. Dit is niet de manier, zoals ik al zei je maakt haar bang. Hou jij het, maar bij Janik tegen werken. Mooie slag trouwens. Over Janik gesproken hij en z'n vriendjes gaan nu echt veel te ver. Dus ik ga met ze "praten", als je begrijpt wat ik bedoel. Ron grijnst. 'Mag ik mee? Ik mag die gasten nog steeds niet.' Tuurlijk, je doet maar. We lopen naar zijn huis en ik duw Ron weg. Zodat Janik hem zo niet ziet. Daarna bel ik aan. Janik doet de deur open en grijnst. Ik grijns terug. Zo wil je toch nog mijn vriend worden en heb je eindelijk je varkentje gedumpt. Ron komt naar voren en Janik wil weg rennen. Ik pak hem snel vast en duuw hem tegen de muur. Ron wil uit halen, maar ik hou hem tegen. Deze is voor mij, jij mag de rest doen. Janik kijkt me bang aan. 'Wat ga je doen?' Ik glimlach. Ik had toch gezegd dat jij en je vriendjes Esme met rust moeten laten. Dat hem je niet gedaan. Dus wie niet horen wil moet maar voelen. Zeg iken haal uit. Naar een paar minuten stop ik met op hem in rammen en laat hem op de grond vallen. Ik geef hem een nog een trap in z'n maag en buig dan naar hem toe. Luister goed, nog een zo'n geintje en ik maak je leven tot een hel. Je weet dat ik het kan, dus laat haar met rust en denk maar niet dat ik er niet achter kom, want ik heb meer vrienden dan jij. Ook geen mailtjes of berichtjes dus. Niet van jou of van je vrienden. Je bent gewaarschud begrepen? 'J-ja J-jayden.' Stottert hij. Ik en Ron gaan nog bij de abdere langs. Ik voer het woord en hij deelt de klappen uit. Zelfvoldaan lopen we terug. 'He, Jayden waarom doe je eigenlijk zo veel moeite voor Esme? Vind je haar leuk?' Ik zucht Ron is m'n beste vriend en verdient de waarheid. Bovendien wil ik mijn hart wel luchten. Eerst niet, maar nu begin ik haar inderdaad leuk te vinden. Ron grijnst. 'Ga er dan voor. Dit is de eerste keer dat je iemand echt leuk vind. Bijna alle meisjes willen je, maar je wijst ze af. Ik schud mijn hoofd. Je weet hoe mijn moeder en broer zijn. Bovendien zou het onze vriendschap verpesten. Ze vind me toch niet leuk, dus ik zal haar alleen maar af schrikken. 'Zal ik het anders zeggen tegen haar?' Woest kijk ik hem aan. Als je dat, maar laat ik vermoord je ter plekken. Rob schiet in de lach. 'Jou gezicht! Het is maar een grapje man.' Ik schiet ook in de lach. Nou tot morgen Ron. Ik ga naar huis, Esme wacht op me. 'Tot morgen Romeo.' Ik geef hem nog een boze blik en loop dan weg. Als ik boven kom ligt Esme bewusteloos op de grond. Ik raak in paniek en ren naar de badkamer. Ik vul een glas met water en gooi het over haar heen. Na drie glazen komt ze bij en ik zucht opgelucht. 'Jayden waarom ben ik nat?' Je was bewusteloos en ik gooide water over je heen. Laat me alsjeblieft nooit meer zo schrikken.