~Chapter 4.4~

''Ah, Granger, how very nice to see you here!''

Louise's eerste dag terug op Hogwarts verliep tamelijk rustig. De enige lessen die ze nu nog had waren Charms, Defence Against the Dark Arts, History of Magic, Potions en Transfiguration. Ze had een heleboel vrije uren die ze meestal door kon brengen met Blaise. Aan het eind van de eerste dag, tijdens Potions, zat Louise achter aan in het klaslokaal in haar boek te bladeren. Ze verveelde zich dood zonder haar beste vriend en aangezien er maar vier andere Slytherins waren die deze les namen, zat ze ook helemaal alleen. Ze merkte dat Potter opmerkelijk vaak haar kant op keek; iets waar ze zich mateloos aan irriteerde.
Professor Slughorn had een aantal verschillende toverdranken gebrouwen die hij nu aan de leerlingen liet zien. Natuurlijk wist Granger van elk drankje wat het was en wat het effect ervan was, en aan het eind van de reeks ketels had ze dertig punten voor Gryffindor verdient. Pas toen de laatste ketel besproken werd, keek Louise op om te luisteren. ‘Felix Felicis,’ zei de Professor. ‘Dat zorgt ervoor dat je geluk hebt en alles wat je doet goed gaat. Het is helaas verboden bij bijvoorbeeld examens of wedstrijden, dus het mag alleen op normale dagen gebruikt worden. En dit drankje kunnen jullie winnen.’
Louise had haar aandacht er helemaal bij. Dit moest ze hebben, dit zou perfect zijn voor haar taak van the Dark Lord.
‘Ga allemaal naar pagina tien van jullie boek. Degene die de beste drank van Draught of Living Death heeft gemaakt, zal de Felix Felicis winnen. Begin maar!’
Ze gingen allen meteen van start en deden hun uiterste best. Ze hield van dit vak, ook al had ze liever dat Snape les gaf, zodat ze alle Gryffindors de grond in kon boren zonder gestraft te worden. Minuten en minuten gingen voorbij en uiteindelijk was Louise's drank lichtpaars toen Professor Slughorn hen vertelde dat de tijd om was. Hij ging de klas rond en keek in ieders ketel. Louise kreeg een grote glimlach en goedkeurend knikje van hem, maar ze wist al dat dat niet genoeg was. Toen hij bekend maakte dat Potter de Felix Felicis gewonnen had, schopte ze kwaad tegen de tafelpoot.
Ze trok zich niks aan van de verbaasde blikken om haar heen en probeerde haar woede binnen te houden. Deze drank had voor haar moeten zijn!

Terwijl Louise en Blaise zich focusten op de steeds moeilijker wordende lessen, vlogen de dagen in een waas voorbij. Louise had het zelfs zo druk dat ze haar opdracht helemaal vergeten was. Ze besefte zich pas wat er mistte in haar dagelijkse routine toen haar broer op een zaterdagochtend in oktober naar haar toe kwam en haar beval om naar the Three Broomsticks te komen later, als ze hun eerste bezoek aan Hogsmeade zouden brengen dit jaar. Blaise merkte dat haar hele humeur was verpest door dit vooruitzicht en sloeg een arm om haar heen terwijl hij met zijn vrije hand een pannekoek naar binnen propte.
'Whet komwt allewmaal goewd schawt,' probeerde hij haar met volle mond gerust te stellen. Ze rolde met haar ogen en schudde haar hoofd.
'Je bent echt ongelofelijk smerig, wist je dat?'
Hij haalde zijn schouders op en at in stilte verder.

Voor oktober was het enorm koud buiten. De wind was ijzig koud en hard, hij blies Louise's blonde haren alle kanten op. Om die reden hadden zij en Blaise zich dan ook helemaal ingepakt met dikke kleren en liepen ze zo snel mogelijk naar the Three Broomsticks. Het leek wel alsof het weer met elke stap die ze zetten slechter werd. Eenmaal aangekomen in het café ging Blaise aan de bar twee butterbeers halen. Ondertussen ging Louise al zitten en keek ze om zich heen om te zien of haar broer er al was. Ze kon hem zo snel niet zien en dus nam ze zich voor om gewoon plezier te maken met Blaise. Als het echt zo dringend was, zou Draco wel naar haar toe komen.
Maar helaas. Louise had pas net haar lippen tegen het flesje butterbeer gezet toen ze het smalle, bleke en vermoeide gezicht van haar broer vanachter de trap uit zag steken. Ze gaf Blaise een klopje op zijn hoofd en liep weg om haar broer te ontmoeten achter de trap, net voor de deuren van het toilet.
'Ideale plek om zaken te bespreken,' zei Louise sarcastisch. Draco was echter absoluut niet in voor grappen als deze en hij trok haar aan haar arm mee het mannentoilet op.
'Oh, nog idealer!' 'Jezus, Louise, hou eens een keer je betweterige mond dicht!'
Beledigd trok ze haar wenkbrauwen omhoog.
'Best. Vertel me nou wat ik in hemelsnaam op het mannentoilet doe.'
Draco keek haar nog een keer vuil aan voor hij begon te praten.
'Goed. Ik heb deze ketting van Borgin en Burkes. Hij is vervloekt, en jij moet ervoor zorgen dat iemand hem naar Dumbledore brengt.'
'En dan?' 'Dan zal Dumbledore het pakketje openmaken en dan gaat hij dood, verdomme Louise, ben ik zo moeilijk te volgen?'
Geïrriteerd ging zijn hand zijn jaszak in. Toen die er weer uit kwam, had hij een bruin pakketje vast. Hij gaf hem aan Louise.
'Wees er voorzichtig mee. Gebruik de Imperius Curse. Alles is simpel zat.'
Hij wierp haar nog een kwade blik toe en verliet toen de ruimte, om zo Louise in haar eentje achter te laten op het mannentoilet met een vervloekt pakketje. Ze zuchtte. Dit ging nog leuk worden.

Nerveus stond Louise om het hoekje naast de deur van het vrouwentoilet. Ze had zich voorgenomen om de eerste de beste ongeluksvogel die de ruimte binnen zou komen meteen onder de Imperius Curse te krijgen en haar het pakketje in handen te duwen. Het enige probleem was dat ze nog nooit een Imperius Curse gebruikt had en dus geen idee had hoe het precies werkte. En bovendien; als dit fout ging, zou ze in zo veel problemen komen. Ze zou waarschijnlijk van school getrapt worden en misschien zou ze zelfs een gezellig plekje naast haar vader in Azkaban krijgen.
Doordat Louise zo in gedachten was verzonken merkte ze het pas te laat wanneer de deur naast haar open ging. Hermione Granger kwam binnen, zij zou sowieso geen goede kandidate zijn geweest, met Potter in de buurt. Hermione leek te schrikken toen ze Louise opmerkte - goed zo. Blijkbaar was ze het incidentje in Knockturn Alley nog lang niet vergeten.
'Ah, Granger, werkelijk énig om jou hier tegen te komen!' immiteerde ze Umbridge's irritante stem. Hermione schudde haar hoofd en liep regelrecht door naar de wasbak en draaide de kraan open, om vervolgens haar plakkerige handen te wassen.
'Wat, doen we nu plots alsof we elkaar niet kennen? Liefste ex-vriendinnetje van me?'
Louise's toon was zo spottend dat ze er zelf een beetje versteld van stond, maar aan de andere kant genoot ze van dit spelletje. Ze leunde naast de wasbak tegen de spiegel aan en vouwde haar armen over elkaar. Hermione bleef gewoon doorgaan met het wassen van haar handen en deed compleet alsof Louise niet bestond, iets dat enorm veel woede in haar opwekte.
'Luister, smerige Mudblood die je bent,' begon ze sissend, en ze leunde wat dichter naar Granger toe. 'Ga nou niet uit de hoogte doen, alleen omdat je de "Chosen One"'s beste vriendinnetje bent. Je verdient net zo'n behandeling als de rest van jouw soort; uitroeiing. Marteling. Ze zouden een slaaf van je moeten maken, net zoals die onnozele House Elves die je zo hopeloos probeert te redden.'
Hermione's gezicht stond geschokt en dit vergrootte Louise's voldoening alleen maar.
'Maak nou maar dat je wegkomt.' 'Louise, ik-' 'Hoorde je me soms niet?'
Louise trok haar toverstok en prikte die in Granger's nek. Ze was nog steeds geschokt, stamelde wat en rende vervolgens, nog met natte handen, de damestoiletten uit. Louise grijnsde zelfvoldaan en nam haar positie naast de deur weer in.