Chapter eight

Op haar rug ligt Skye op haar bed. Ze is al vanaf dat ze klaar waren met avondeten naar boven gegaan. Ze zit nu dus al de hele avond naar het plafond te kijken.
Dat ene cijfertje. een 6 om precies te zijn.. wat zou het betekenen? Ze kan niks zien in de andere Wolkjes. Zou het gewoon toeval zijn geweest?
Natuurlijk was het gewoon toeval. Waarom zou er een 6 op haar plafond staan. Ze was te snel geweest. Ze had beter moeten nadenken.
Waren papa en mama maar hier. Denkt ze. Het zou toch anders zijn? toch..
Samen ontbijten, voetballen met papa, knutselen met mama. Het is allemaal.. gedroomd.
Het is niet echt.

Het is niet echt.

That's a fact. Ze wordt met haar neus op de feiten gedrukt.


Er wordt op haar deur geklopt.
"binnen" zegt Skye. Leevy loopt binnen, gevolgd door een man.
De man geeft Skye een hand. "Meneer Chichi" stelt hij zichzelf voor.
"Skye" zegt Skye. Ook Toby komt binnenlopen.
"Wat is er, waarom moest ik zo nodig stoppen met-" abrupt stopt hij met praten. "euh hallo" zegt hij.
De man stelt zich nogmaals voor, maar geeft nu Toby een hand.
"Leevy, Toby en Skye" Zegt meneer Chichi.
"ja?" antwoordt Skye.
Leevy kijkt haar aan, met een blik die waarschijnlijk aangeeft dat ze niks moet zeggen.
"Ik ben hier, voor een reden" zegt meneer Chichi.
Ze kijken hem ongeduldig aan.
"Ik weet veel." begint hij. "Veel, wat jullie niet weten."
"zoals?" vraagt Toby.
"Ik weet dat jullie alleen in dit huis wonen." zegt meneer Chichi. "Ook weet ik waar jullie ouders zijn."
"dat kan niet, mijn vader is dood." begint Skye en ze kijkt Leevy aan.
Leevy kijkt een beetje ongemakkelijk. Meneer Chichi kijkt Leevy aan. "Jullie hebben haar verteld dat haar vader dood is?"
Hij kijkt weer terug naar Skye. "Oh. en hoe is hij dan om het leven gekomen?" vraagt hij.
"Mama had het vaag over een auto-ongeluk. Meer weet ik ook niet." antwoordt Skye.
Meneer Chichi kijkt Leevy aan. "een auto-ongeluk?"
"Goed Skye, wat ik nu ga zeggen, moet je goed in je opnemen, oke?" begint hij.
Skye knikt.
"ten eerste je vader is niet dood.."
Skye weet niet hoe ze moet kijken. "je bedoelt dat" begint ze, maar ze kan haar zin niet afmaken.
"Hij nog leeft. Juist!" zegt meneer Chichi.
"maar dan" weer wordt Skye onderbroken.
"klopt. Je zult hem nog ontmoeten" maakt meneer Chichi Skye's zin af.
"Maar jullie moeten hem helpen." Meneer Chichi kijkt eerst Leevy aan, dan Toby en uiteindelijk Skye.
Je ziet aan zijn gezicht dat hij niet zo goed weet hoe hij dit nieuws moet gaan brengen.
"Jullie moeder is in gevaar." zegt hij.
"In gevaar?" zegt Toby geschokt.
"Ja, en weet je wie haar kan helpen?" vraagt meneer Chichi.
Toby schudt zijn hoofd.
"Jullie." zegt hij. "Jullie kunnen haar helpen."
"Hoe?" vraagt Leevy.
"Hoe? dat is een goede vraag." Meneer Chichi kijkt geheimzinnig.
"Ten eerste, moeten jullie beloven, dat dit gesprek tussen ons blijft. Niemand mag hiervan af weten!"
Hij kijkt Skye aan. "zelfs Jonathan niet, beloof je dat Skye?"
"Hoe weet u--" ze krijgt een blik van Leevy toegeworpen. "beloofd" zegt Skye snel.
"Goed, ik moet ervandoor" zegt meneer Chichi.
"maar hoe kunnen we onze moeder dan helpen?" vraagt Toby verontwaardigd.
"Wacht op de hints." antwoordt meneer Chichi.
Hij kijkt Skye aan. "Elke hint telt."
Dan wendt hij zijn blik af. "Ik geloof in jullie" en hij opent de deur en verdwijnt.
Leevy rent erachteraan. Als ze 2 minuten later alweer terug is, schudt ze haar hoofd.
"weg" zegt ze. Ze kijkt Toby en Skye aan.
"wat was dat?" begint Toby.
Skye kan alleen nog maar denken aan die ene zin. Elke hint telt.. Zou hij weten van? dat wolkje? die 6? zou het iets betekenen?
Hij wist ook van Jonathan. Zou hij ... Zou dit waar zijn?
"Jongens, ik geloof dit echt niet hoor" zegt Skye.
Leevy kijkt haar aan. "en waarom niet?" vraagt ze.
"Leevy, geloof jij een of andere gek die even binnen komt lopen, niet eens zijn voornaam zegt en dan even verteld dat papa nog leeft en dat wij als enige onze moeder kunnen redden. hallo zeg. wat een grapjas, hebben we al onze spullen nog?" Skye ziet Leevy's gezicht betrekken.
"oke ik ben weg hier" zegt Toby. "Ik wil even alleen zijn." en hij verdwijnt door de deur, waarschijnlijk richting zijn kamer.
"wat?" vraagt Skye.
"Die een of andere gek.. Ik vind het ook raar Skye. Maar, Hoe weet hij dan dat wij hier alleen wonen? Hoe weet hij dat jij alles aan Jonathan zou vertellen..." begint Leevy. ".. en hoe weet hij dat over papa.." Leevy ontwijkt Skye's blik.
Skye's ogen worden groot. "Dat was waar!?" roept ze verschrikt. Skye's ogen vullen zich met tranen.
"Skye" begint Leevy.
"Nee laat me met rust." boos gaat Skye op haar bed zitten en neemt een kussen. Ze knijpt hem helemaal plat. "argh!" schreeuwt ze gefrustreerd uit.
"Mama wilde het zo.." zegt Leevy.
"oja? en waar is mama nu dan hè? Waar is ze! Ik word gek van dit gedoe." zegt Skye boos.
"Skye alsjeblieft!" begint Leevy.
"Nee, ga jij alsjeblieft mijn kamer uit. Ik wil alleen zijn." Skye kijkt de andere kant op.
Leevy kijkt een beetje ongemakkelijk, maar staat toch op. "Ik kom straks nog wel even langs..." zegt ze en ook zij verdwijnt door de deur.
Skye zit nog steeds ineengedoken op haar bed.
Jullie moeder is in gevaar. Elke hint telt. Je vader is niet dood. Je vader is niet dood!
Skye gaat rechtop zitten. "Mijn vader is niet dood" fluistert ze. "Hij leeft nog."
Ze kijkt om zich heen. "Elke hint hè.." Ze kijkt omhoog.
"papa, die zes.. is dat een hint?" fluistert ze.