012

Jenna POV "

"Het eten is echt heerlijk! Je moet kokster worden, Daisy!" Ik stop mijn laatste hap taco naar binnen. "Mmmm..."
"Je bedoelt kokkin?" merkte Zayn me op. Ik knikte. "Smart boy." Daisy begon te lachen.
Iedereen schoof zijn bord naar voren. Niall had uit voorzorg toch maar niks gegeten. Straks kreeg hij een ergere straf en dat wilde hij niet.
Harry stond op en bracht zijn bord naar de vaatwasser. "Nou, ik ben benieuwt wat voor een straf ik krijg. Ik ben echt bang hoor!" Hij maakte een gek dansje en leunde tegen de koelkast aan.
"Straks moet je een raar insect op eten..." Ik trok een eng gezicht. Dat leek me echt vreselijk. Ik moet me maar aan de regels houden.
Louis keek me aan. "Ja, en straks krijg je dan Jenna-ritus!" Ik gaf hem een stomp en de rest begon te lachen.
"Nou" begon Louis. "Zayn en ik krijgen in ieder geval geen straf. Halfnaakt door het huis lopen is totaal niet erg. Misschien wat voor Harry! Wie weet is jouw volgende opdracht de hele dag HELEMAAL naakt door het huis lopen."
Harry grinnikte. "Ja, dat lijkt me wel wat!" Viola maakte een kots geluidje. Ik keek haar aan en lachte stiekem met haar mee.
Ik stond nu ook op en nam dit keer alle borden mee voor in de vaatwasser. Iedereen liep alvast naar de woonkamer en begon gezellig te kletsen.
Niall stond ineens achter me. "Oh, zeg me niet dat we ook nog een toetje hebben!" Ik bloosde. "Sorry, Nialler."
Mijn hand trok de lade open en haalde er ijs uit. Niall ging dramatisch op de grond zitten en reikte emotioneel naar de ijsdoos.
"DIT IS EEN TRUC. JENNA! JE PROBEERT ME TE LATEN VERLIEZEN, HE!" Mijn ogen stonden wijd open. Jeetje, wat houdt hij veel van eten zeg.
"Niall, doe eventjes rustig. Je mag vanavond laat weer eten. Het komt wel goed."
De blonde jongen begon te schudden en trok onverwachts de ijsdoos uit mijn handen. Ik keek hem geschrokken aan. "Niall! Geef terug! Ik laat wel wat voor je over."
Hij begon te schudden. "Maar ik niet voor jullie!" Niall lachte duivels en ging er met de ijsdoos vandoor.
Ik begon nu ook te rennen. "Niall, kom terug! Je mag niet eten!" Stiekem begon ik te lachen. Hij had echt een hyper-aanval of zo.
Niall stopte halverwege de trap naar boven en zuchtte. "Oké, dan..." Blozend gaf hij een lege doos aan me terug. "Thanks. Maar waar is de inhoud?"
Hij wees naar zijn buik en ik begon te zuchten. Ja, daar trap ik niet in.
Mijn hand ging naar zijn shirt en trok hem omhoog. De ijsjes kwamen inzicht en ik pakte ze een voor een.
"Wie wilt er ijs?" riep ik naar de woonkamer.

Viola POV "
Ik legde mijn handen op mijn gezicht. "Ik ga slapen, guys." Het was pas kwart voor twaalf en ik was nu al moe.. De rest bleef misschien zitten te wachten op hun straf.
Harry stond ineens ook op. "En ik ga met je mee!" Ohja, dat was ook zo. Harry sliep bij mij op de kamer... Gisternacht was hij met Daisy in het bos dus sliep ik alleen. Hopelijk houdt hij me niet wakker.
Louis begon 'Oeh' geluidjes te maken dus gaf ik hem een dodelijke blik terug. Het was al erg genoeg dat ik een kamer moest delen samen met een jongen.
Mokkend liep ik met Harry de trap op naar onze kamer. Wanneer ik binnen kwam, liet ik mezelf op het bed vallen. Ik kneep mijn ogen dicht en zuchtte.
"Moe?" merkte Harry op. Ik schudde sarcastisch mijn hoofd. "Nee, ik ga denk ik zo even joggen!" Ik klakte met mijn tong en liep naar de badkamer.
"Sorry, ik wist niet dat je boos werd." zei Harry geïrriteerd. Voordat Harry de zin had afgemaakt sloot ik mezelf al op in de badkamer. Wat was hij snel aangebrand.
Snel poetste ik mijn tanden en trok mijn nieuwste pyjama aan.
Nadat ik klaar was in de badkamer liep ik weer terug de kamer in waar ik Harry in zijn onderbroek aan traf. Joepie.
"Zozo, ga je soms uit?" Hij bekeek me goedkeurend. Ik gaf hem een verbaasde blik. "Ja, in mijn dromen."
Harry grinnikte. "Ik ga mee." Ik wilde hem weer afsnauwen maar besloot om hem zijn trots te behouden. Wat een flirt.
"Ga maar met Daisy! Jullie gaan toch veel met elkaar om?" Hij keek me even aan en zei toen: "Hmm.." Nou, lekker voor Daisy dan.
Harry draaide zich om en haalde ineens zijn deken door de war. "Oké, nu ben ik boos. WAAR is mijn zwarte broek?!" Jeetje, hoe kon hij zo snel van bui veranderen?
Ik begon in mezelf te grinniken. Dat was echt een reactie voor een tienermeisje.
"Viola, niét grappig. Dit is serieus! Hoe kan hij ineens weg zijn?" Harry haalde spastisch zijn kledinglade over hoop.
Ik liep op hem af. "Doe rustig. Je vindt hem morgen wel." Hij beet op zijn lip. "Oké.."
Eindelijk kon ik in mijn bed liggen. Ik wurmde mezelf lekker in de dekens en klikte mijn nachtlampje uit. Oplettend naar mijn ademhaling sukkelde ik uiteindelijk in mijn slaap.

"VIOLA! VI-OLA!"
Ik opende mijn ogen tot spleetjes en keek de donkere kamer rond. "Hmm?"
"Violaaahhh!" Ik voelde twee handen mijn schouders optillen.
Nu opende ik mijn ogen helemaal en zag Harry in paniek voor me staan. "Wat is er nou weer, krulvarken?" riep ik.
"Al mijn bandana's en mijn bruine laarzen zijn nu ook weg!" Harry's stem klonk angstig.
Ik ging rechtop zitten. "Waarom maak je mij daarvoor wakker?! En trouwens, hoe kom jij daar er in hemels naam achter midden in de nacht?" Ongelovig keek ik naar Harry.
"Uhh.." begon hij. Ik duwde zijn hoofd weg en draaide me om om weer verder te gaan slapen. "Goodnight, piggy." mompelde ik.


Jenna POV "

Ik keek op mijn horloge. Half twee. Als het goed is, slaapt iedereen nu ongeveer.
Langzaam sloop ik uit mijn bed en rekte me uit. Nu op weg naar Niall. Ik opende de slaapkamerdeur en zette hem op een kier. Ik wilde net weglopen of ik stootte me tegen de deur aan.
"Haha, sukkel." hoorde ik ineens achter me. Mijn lichaam schokte en ik draaide me om. Niall stond achter me te zwaaien met een zaklamp. "Je liet me schrikken, monkey!"
Samen slopen we stilletjes de trap af op weg naar de keuken. Na een tijdje hadden we de donkere keuken bereikt en ik klopte Niall op z'n schouder. "Ga maar los!"
Niall opende de koelkast en begon zich vol te proppen. Hij was echt een beest dat al een jaar niks meer had gegeten! Ik rolde met mijn ogen. En hij ging maar door...
Nadat Niall wel 4 taco's op had en nog begon aan ijs, koek en chips trok ik hem mee naar de woonkamer. "Zo is het wel genoeg, Nialler."
De jongen lachte en wilde zich omdraaien totdat er opeens een klein lampje aansprong. Huh? Hoe kan dat ineens?
Niall en ik liepen naar het kastje toe en onderzochten de lamp. Het was een aan klik lampje dat niet uit zichzelf kon aangaan. En er zat geen tijdschakelaar op.
De Ierse jongen haalde zijn schouders op. Mijn ogen vielen wijd open en ik schudde Niall heen en weer. "Wat is dit?!"
Hij begon te grinniken. "Er zal vast een verklaring voor zijn.."
Ik begon spastisch te bewegen. "JA! Spoken!" Ik rende van Niall weg en sprong op de bank.
Niall gooide alle kussen op de grond en ging naast me op de bank liggen. Hij begon te gapen en klopte op zijn buik. "Ja, tuurlijk. Spoken bestaan niet."
Ik rilde en begon allemaal enge horror verhalen te vertellen. "Straks komen ze me halen, Niall! Ik ben bang!"
Ik trommelde op Niall's buik en schommelde heen en weer.Nu lachte Niall weer.
"Ik ga niet weg totdat je rustig doet, Jen." Waarom deed hij zo kalm? Straks komt de spook en eet hij me op! Oké, rustig Jenna. Spoken bestaan niet. Luister naar Niall.
Niall sloot zijn ogen. Ik zakte wat onderuit op de bank en tikte Niall aan. "Laat me ook liggen, papzak." Hij grinnikte en klopte op zijn buik als tegen dat ik bovenop hem kon liggen. Ik haalde mijn schouders op en ging op zijn buik liggen.
Niall frunnikte wat aan mijn haar en fluisterde: "Jenna. Er zit een spook achter je." Ik keek hem boos aan en kietelde hem in zijn zij.
"Sorry. Ik zal je beschermen, Jen." zei Niall deze keer.
Ik knikte. "Kijk, zo wil ik het horen."