011

Daisy POV "

Ik zag hem zitten. De jongen zat op een boomstronk naar het bos te kijken. Ik snapte niet wat hem zo dwars zat. Liam is niet dood of zo.
Voorzichtig liep ik naar hem toe. "Harry?" Even reageerde hij niet. Zijn lichaam schrok even en blijkbaar wist hij dat ik het was.
Nu draaide hij zich om. "Daisy." Hij klonk redelijk kalm. Wat was er toch met hem?
"Wat is..." Harry onderbrak me. "Laat maar. Ik weet wat je denkt. Sorry, dat ik zo deed maar... Maar als er iets met een van de jongens gebeurt, word ik boos. En ja, het ligt er ook aan dat we hier nog vast zitten."
Ik knikte en ging naast hem zitten. "Tja, we hebben nu beide de regels overtreden." Zijn gezicht trok samen. "Wat bedoel je?" Ik keek wat om me heen. Er vlogen vier vogels over ons heen. "Nou, we zijn weggegaan van het huis. We moesten binnen blijven."
Harry begon te grinniken. "Dat gaat makkelijk."
Ik knikte weer en bestudeerde hem. Zijn krullentjes bungelden op zijn voorhoofd en zijn groene ogen waren helderder dan ooit. Hij was echt aantrekkelijk. Tja, daar was ik al eerder achtergekomen.
Blijkbaar had Harry het door dat ik hem lang aanstaarde. Ik kuchte wat en voelde me rood worden. Mijn hoofd draaide opzij en ik werd warm vanbinnen. "Misschien moeten we maar terug gaan." stelde ik voor.
Harry knikte en stond op. "Hoe is het met Liam?"
"Jawel goed. Hij is onderuit gegaan in de badkamer en heeft alleen een hersenschudding. Hij mag overmorgen naar huis." Hij luisterde aandachtig. "Oh mooi."
We begonnen weer zoals vanmorgen te lopen. De zon scheen in ons gezicht maar toch gaf het me een lekker warm gevoel.
Het is wel lief dat Harry zoveel om de jongens geeft. Eerlijk gezegd dacht ik echt dat hij een beetje gewent was aan luxe en soms dan rot reageerde zoals andere celebritys. Maar One Direction, zij waren anders. Zij waren nog altijd hetzelfde gebleven. Dat is echt tof om te zien.
Opeens stootte ik mijn voet tegen een grote boomwortel aan. Ik ging onderuit en voordat ik het wist lag ik met mijn gezicht op de grond midden in het bos. "Verdomme, au."
Harry begon te lachen. "Lig je lekker?" Ik gaf hem een dodelijke blik terug en hij hielp me overeind. Ik wilde net weer verder lopen of ik struikelde weer over dezelfde wortel heen en viel dit keer bovenop Harry. Nu begonnen we beide keihard te lachen. "Daisy! Moest dat?!"
Wat was ik toch weer eens dom. Tja, handigheid was ook niet mijn sterkste punt geweest. "Sorry!" grinnikte ik. We stonden weer op en ik keek hem schuldig aan.
Harry nam een korte sprint en sprong op een gevallen boom. Hij schoof een mobiel uit zijn zak en nam een foto van zichzelf. "Boomstagram!"
Ik rolde met mijn ogen en liep op hem af. "Je hebt geen internet hier, Haz."
"Ohja..." Hij zuchtte en sprong weer op de grond. Ineens liep hij op me af en gaf me een onverwachtse knuffel. Wat deed hij nu weer? Raar joch.
Ik knuffelde hem terug en keek hem fronsend aan. Hij gaf me een knipoog. "Sst."
Eindelijk liepen we weer verder en zagen al gauw weer de voordeur. Gek genoeg stond hij al open dus hoefden we niet aan te bellen.
We liepen naar binnen en ik voelde me weer blozen. Ohja, ik was zomaar van Jenna weggelopen. Hopelijk vindt ze het niet erg dat ik niet naar haar luisterde.
Al in de gang hoorden we Jenna en Niall lachen. Ja, die twee waren echt de vrolijke hier.
Ik gooide mijn schoenen op de mat en trok Harry mee naar de woonkamer waar we Zayn en Louis -in hun onderbroek- op de bank zagen staan.
"Oh, hoi jongens." zei Louis en hij verkocht Zayn een mep met een kussen. Zayn viel van de bank af, sloeg Louis terug en al gauw lagen ze met z'n tweeën op de grond te rollen. "Eh, hoi." zei de hese stem van Harry.
Ik liep naar de keuken. Uit de koelkast pakte ik een fles cola en schonk voor mezelf een glas in. Het glas kwam maar voor de helft vol dus ik besloot om nog een fles te pakken. Waar zou dat liggen? Ik opende de deur naar de bijkeuken en klikte het licht aan.
Viola zat daar op de grond met haar ogen dicht. Wat is zij nou weer aan het doen?!
"What the heck? Wat doe je nou weer, Vi?" Ik tike haar aan.
Ze opende haar ogen en keek me boos aan. "Wat denk je? Mediteren! Ik kan nergens rust krijgen. Boven zitten Jenna en Niall keihard te gillen en in de woonkamer vermoorden Louis en Zayn elkaar halfnaakt." Ik grinnikte om haar reactie. "Eh, doe je dit altijd?"
"Ja. Maar als je het niet erg vindt, ik ga weer verder." Even glimlachte ze en sloot haar ogen weer.
Snel pakte ik een colafles en verliet de bijkeuken. Is er niemand hier normaal of zo? Wie gaat er nou weer in een donkere bijkeuken mediteren?
Hoofdschuddend vulde ik mijn glas en dronk het in één teug het glas leeg.
Zouden we nog een straf krijgen? Hopelijk valt het wel mee. Straks moeten we rare dingen doen... Diep in mijn gedachten werd ik gestoord door een Niall die voorbij kwam rennen. "Potatooooooooo!"
Ik vulde mijn longen met lucht en probeerde mijn lach te onderdrukken. Gekke mensen hier.
Snel keek ik op mijn horloge. Het was al 5 uur. Zal ik avond eten koken? Dat zou iedereen wel leuk vinden, toch? Koken was altijd een van mijn hobby's geweest.
Ik opende de koelkast en keek wat we in huis hadden.
Opeens voelde ik twee handen om mijn middel heen. Het was Harry. Stiekem glimlachte ik.
"Ik help je wel."