#4

2
In een zachtroze warme gloed klom de zon op, de wolken werden eerst roze en toen wit. De sterren vervaagden, tot de hele hemel ochtend uitstraalde, samen met de stilte. Er waren al wat vogels die zongen, omdat binnenkort de dag aan zou breken en er een warme zomerdag zou komen, die nog al zeldzaam waren in Nederland.Het voelde alsof de zomervakantie pas begonnen was,omdat het de dagen ervoor de hele tijd geregend had. Langzaam begonnen er ook wat zeldzame ochtendmensen wakker te worden, zich uit te rekken en in hun bedden te gapen. Luna werd ook wakker, maar op een stuk minder fijne manier. Luna werd wakker van de stem van Vera die iets riep en met haar elleboog tegen Luna’s rib porde. ´Luna, ik heb hooonger! Maak limonade voor me en ontbijt!´ Vera werd altijd heel vroeg wakker,vaak rond zes uur. Luna sliep het liefst uit tot in de middag, vooral in de vakantie. ´Oprotten,´zei ze tegen Vera. Zoals veel kinderen van haar leeftijd had ze last van ochtendhumeur. ´Luna, ik heb hooonger!´ ´Nee, zie je niet dat ik slaap? Hoe laat is het,´zei Luna en ze rekte zich onder het kussen uit. ´Het is 7 uur, ik zag de zon net opgaan , maar ik zag alleen het licht , door de huizen! Die hielden het licht tegen! Maar kook een ei voor me, en maak limonade! Ik heb honger!´ ´Praat niet zo veel. Laat mama het maken en ga weg!´ zei Luna. ´Nee, want je MOET ontbijt voor me maken!´ ´Ik moet helemaal niks! Ik tel tot drie, één, twéé...´ Toen hoorde Luna het geluid van wegrennende blote voeten op een houten vloer, en ze hoorde Vera schreeuwen ´MAAAMMAA, LUNA WIL ME VERMOOORDEN!´ Luna , die nu klaarwakker was, schreeuwde; `NEE, ZE LIEGT! IK ZEI ALLEEN MAAR DAT ZE WEG MOEST GAAN! MAMA ,VERA MAAKT ME WAKKER OM 5 UUR S´OCHTENDS!’ Toen hoorde ze gestommeld , en de slaperige stem van haar moeder die schreeuwde ; ´Stil! Waarom word ik weer wakker van jullie geruzie!´ Luna riep; ´HET IS VERA´S SCHULD, ZIJ MAAKTE ME WAKKER!´ Vera schreeuwde terug; ´NIET WAAR!´ ´ALS JULLIE NIET NU STIL ZIJN, TWEE WEKEN GEEN TV! Vera, kom nu hier en laat Luna met rust!´ Luna riep wraakzuchtig; `Hahahahaah!´ de gang op, en ging toen onder de warme deken liggen. Het ochtendlicht viel door het raam en maakte patronen op de wit geschilderde muren, en viel op de grote bakken met lego, barbie´s, little petshops en knuffels. Op de muur had Vera met rode viltstift haar naam geschreven, die er alleen maar nog steeds zat omdat Beata het nog niet had opgemerkt. Op het deurkozijn zaten groeistreepjes.Luna beet op haar lip, en dacht aan alles wat ze achter ging laten. Het is niet voor altijd, zei ze tegen zichzelf. Luna hoorde haar moeder op de achtergrond werken in de keuken, en toen gaan zitten om wat koffie te drinken en een sigaret te roken. Luna´s moeder had een nog erger ochtendhumeur dan Luna zelf. Als Beata in de ochtend geen koffie dronk om wakker te worden , werd ze verschrikkelijk chagrijnig beest, en tot ze haar koffie ophad mocht je niet tegen haar praten. ´Vera, ik ga nu koffie drinken. Praat tot ik het op heb niet met mij, ik wil niks op je afreageren. Jij gaat tv kijken. Ik maak zo wat te eten voor je, maar kom niet naar me toe voordat ik mijn kopje leeg heb.´