#3

‘Als je je daardoor beter voelt? Goed dan, toen ik er achter kwam wat mijn gave was, was dat op een nogal onhandige plek. Ik was veertien , twee jaar ouder dan jij . Ik was net op de gang, de terugweg van de wc naar mijn slaapkamer, en het regende buiten verschrikkelijk hard. Je hoorde de regendruppels hard neerkomen op het huis. Toen hoorde ik de klok van de kerk twaalf uur slaan. Ik viel inneens om, en ik kon me niet meer bewegen. Het voelde alsof er ijskoude druppels mijn handen in en uit glipten, en toen viel ik bijna flauw van de krachtinspanning. Waar ik later pas achterkwam, was dat ik het in heel Nederland opeens had laten stoppen met regenen , en alle wolken had verschoven naar Belgie en Duitsland. Het was zelfs op het journaal! Maar omdat het niet zoveel lawaai had gemaakt zoals jouw kristallen , kwam ik op eigen kracht bij oma, en ze maakte wat te drinken voor mij , en legde mij uit, net zoals ik jou nu , dat ze mij zou sturen naar een verre achternicht van mij. En ze zei het minder aardig dan ik het nu doe , je weet hoe oma is als ze zenuwwachtig is; ‘’Beata, je gaat naar die achternicht , en als je terugkomt wil ik zien dat je je gave ontwikkeld hebt!’’ Ze bedoelde het goed hoor , maar ze was gewoon bezorgd.’ Beata, de moeder van Luna , sloeg haar arm on Luna heen, maar ze was blij dat Luna wat rustiger was. ‘Ik begrijp het als je van streek bent.’ ‘Ik ben niet van streek,’zei Luna met een stalen gezicht, ze was altijd al erg goed in liegen geweest. Toen keek Beata op naar de klok, en ze zag hoe laat het was. ‘Luna , hup in bed , het is al twee uur!’ ‘Niks hup, er is niks om over te huppelen. Ik blijf hier zitten,’zei Luna, ‘ik heb m’n drinken nog niet op.’ ‘Goed dan, maar als je je drinken op hebt, moet je gaan slapen.’Beata rekte zich uit, en liep de trap op naar haar slaapkamer terwijl Luna met mini-slokjes haar limonade dronk. Toen stond Luna op. Luna liep de krakende trap op, maar toen ze voor haar slaapkamerdeur stond, stond ze voor een dilemma. Ze wilde niet in haar eigen kamer slapen, omdat die ondanks dat de kirstallen er in mooi waren, nog steeds een halve ruine was , met overal splinters en kleine scherpe kristalletjes. Ze wou niet in haar eigen bed, maar ook niet bij haar moeder, omdat die te veel ruimte innam met haar dikke buik en snurkte. Luna vond al snel een oplossing. Ze ging liggen in het kleine bed van Vera. Het was krap en warm , want Vera had het bed met haar lichaamswarmte zo warm gemaakt als een kachel. Vera sliep licht snurkend, haar korte blonde haartjes stonden recht overreind. Luna glimlachte en streek ze recht. Zoals van zichzelf, wist Luna niet wie Vera’s vader was. Haar moeder praatte daar liever niet over, maar Luna begreep wel wat er aan de hand was. Haar moeder Beata , date af en toe iemand omdat ze zich eenzaam voelde. En als het klikte , ging ze een lange relatie met diegene aan. Als ze dan thuiskwam lachte ze vaker , ze leek dan tevreden en het was dan onmogelijk om haar uit haar humeur te krijgen. Maar, en dat wist Luna ook, kwam haar moeder maar niet over die gedachte heen dat als ze diegene die ze leuk vond vertelde dat ze een heks was , hij haar zou verlaten. Luna kon haar moeder daarmee wel helpen, maar ze deed dat liever niet. Ze zat niet op een nieuwe vader te wachten, en het was haar moeders eigen schuld dat ze steeds weer ging daten. Luna dacht stiekem dat háár vader haar moeder had verlaten toen ze had verteld dat ze een heks was, ook al had ze daar geen echt bewijs voor. Toch vroeg Luna zich weleens af wie haar vader was, en de vader van Vera , en de vader van het kindje waar haar moeder zwanger van was. Ze vond het niet leuk dat haar moeder geheimen voor haar had, en dat ze er niet over wou praten. Luna geeuwde en drukte Vera tegen zich aan. Toen rekte ze zich uit en van de uitputting viel in slaap.