Watte hel MAINSTREET

Langzaam loop ik na het werk naar mijn hutje ik was het gewend om onderweg uitgescholden te worden maar nu kreeg ik ook fruit en groente wat over de datum was naar mijn hoofd gegooid. Ik ren nu naar mijn huis een set kleren pakken en naar de rivier de verlate rivier nooit zit er iemand alleen ik. Zoals gewoonlijk loop ik naar de rivier maar als ik daar aan kom zie ik 4 jongens zitten snel duik ik weg en ren terug naar mijn hutje.

Daan P.O.V.:

Verbeelde ik me dat nou of zag ik daar net nou een blauwe haarlok ik kijk nog eens en zie een meisje met kleren in haar armen weg rennen. 'Jongens kom is mee' zeg ik en sta op. 'Wat is er Daan we zitten net' zucht Rein. 'Ik ga achter dat meisje aan of willen jullie nooit meer rust' zeg ik. 'Welk meisje'. 'Nils het meisje wat net weg rende'. 'Ik ga mee' zeggen ze tegelijk. We rennen al een tijdje als ik een klein hutje zie. 'Jongens kijk daar' zeg ik en loop naar het hutje. Zacht doe ik de deur open maar niet zacht genoeg...

Leyla-jade P.O.V.:

'Aaahhww doe me geen pijn plies' smeek ik de blonde jongen die in de deur opening staat bang dat hij iets gaat doen zoals slaan of misschien zelfs dode niet dat hij er zo uit ziet. 'Ik wil je hellemaal geen pijn doen' zegt de jongen en knielt voor me neer. Bang diens ik achter uit ik kijk naar de deur opening waar nu nog 3 jongens staan. 'Daan wat doe je' zegt de bruine jongen. 'Jongens dit is het meisje dat net weg rende' zegt de jongen Daan dus. 'Wat is je naam' vraagt hij aan mij. 'L-Le-Leyla-J-Jade' zeg ik stotterend terwijl ik op sta en de jongens wenk dat ze best binnen mogen komen het is raar maar ik vertrouw ze. 'He ik ben Owen' zegt de bruine jongen. 'Nils' zegt de bruin harige jongen. 'En ik ben Rein' zegt de kleine smurf niet dat ik zo groot ben naar goed. 'Ik ben dus Daan maar waar zijn je ouders' vraagt Daan. Ik keek naar de lucht en mompelde 'Dood'. 'Sorry' zegt hij snel. 'Het geeft niet ik heb ze nooit gekend' zeg ik terwijl ik op mijn 'bed' (wat stro op de grond) ga zitten.