One year together.

My Pov:

---

Een uurtje na alle drama van de brief van Justin was het ontbijt klaar.
Austin had een lekker omlet gemaakt met pannenkoeken en chocolademelk.
We zaten samen aan de ontbijt tafel tot de deurbel klonk.
Ik ging naar de deur en ik zag dat het allemaal interviewers waren.
Ik vroeg aan Austin of ik de deur mocht opendoen, maar hij had liever van niet.
"Nee, ze weten dat we een jaar te samen zijn, ik wil deze dag rustig beleven." zei hij.
Zoals Austin zei, deed ik de deur niet open. Ik vond dat hij wel gelijk had.
"Gaan we vandaag iets speciaals gaan doen?" vroeg ik. "Ik weet een geheime plek ergens aan de zee waar niemand komt,
we kunnen daar naartoe gaan en een gezellige picknick houden en 's avonds naar de sterren kijken." zei hij.
Ik vond het idee perfect, we gingen deze namiddag naar de zee.
3 uur later was het tijd om te vertrekken, we pakten onze picknick spullen mee en vertrokken.
De rit duurde 1 uur, maar het was het de moeite waart.
Toen we toekwamen was er inderdaad niemand aan het strand, echt niemand!
We maakten ons klaar voor in het water te gaan. Austin hief me op en gooide me in het water.
Allebij hadden we super veel plezier! Tot we iemand zagen afkomen in de verte.
Omg het was Justin, hoe wist hij dat we hier zaten? Doet hij dit expres?
Hij kwam naar ons en zei : "Oh, ik wist niet dat jullie hier zaten, ik kom hier altijd om te rusten."
Ik zag dat Austin wou uitvliegen tegen Justin, maar ik zei hem dat hij het niet mocht doen.
"Nee doe het niet Austin, misschien liegt hij niet, misschien is het wel de waarheid dat hij hier komt rusten.." fluisterde ik.
"Ben je hem nu aan het verdedigen?" zei Austin dreigend. "Nee ik voel niets voor Justin." zei ik luidop zodat Justin het kon horen.
Justin had het gehoord en zei : "Oke, ik zal dan maar weg gaan, happy 1 jaar birthday." zei Justin met een zielig gezicht.
Justin ging langzaam weg en keek achter zich met puppy ogen. Ik zag dat hij aan het huilen was.
Ergens had ik wel medelijden met hem..
"Nu kan onze dag echt beginnen!" zei Austin blij. En hij begon een lied voor mij te zingen...