# 19

Ashley pov.

"Waarom lukt het niet!?" iedereen in de kelder keek om na de wanhopige kreet van Lillith. het meisje lag op de grond nadat ze voor de zoveelste keer gevallen was, haar hele lichaam onder de blauwe plekken en wonden en haar onderlip tussen haar tanden. "Lillith, Lillith kalmeer." zei Andy die op haar af kwam rennen. De mensen die de laatste tijd om Lillith heen hadden gestaan had het meisje weggestuurd snauwend dat ze geen baby was en nu deed ze hetzelfde tegen Andy. Andy was een stuk bezorgder om Lillith sinds de avond van de premiere en sinds hij de enige was die echt wist wat er aan de hand was nam niemand dat als een goed voorteken. Andy was zelfs zo bezorgd dat Samantha en hij elke dag wel ruzie hadden. "Je snapt gewoon niet wat er aan de hand is." zei Andy dan maar hij wist het niet. Hij wist niet wat een bitch Samantha was.
"Lillith!" de zware stem galmde door de kelder en iedereen schrok op. het was duidelijk dat niemand Jared zo boos had meegemaakt. "Lillith wat denk je dat je aan het doen bent? ik heb je al zo vaak gezegd dat je moet stoppen hier mee!" Jared liep naar Lillith toe en het meisje stond op, duidelijk niet blij met de woorden van haar manager. "En wat moet ik dan?! wat moet ik als ik dit allemaal opgeef? Studeren? oh nee, ik ben al jaren niet naar school geweest, geen enkele studie zou me nog lukken, werken? welke idioot zou mij nou nog willen hebben?!" een schok ging door de kelder, Lillith ging stoppen? Het meisje dat zo geobsedeerd was met werken en die meer fans had dan wie dan ook, wat was er mis gegaan? "Ik zei al, je mag door gaan met zingen maar-" "maar ik mag niet dansen, niet acteren, ik mag alleen zingen stil zitten en luisteren naar wat jullie me voor lezen." zei Lillith met een monotone stem voor ze weer begon met schreeuwen "Dacht je nou echt dat ik dat zou doen?! Dat ik zo die zou zinken?! Ik heb jaren lang gewerkt, denk je nou echt dat ik dit van me af zou laten nemen?!" Jared zuchtte en kalmeerde zich weer. "Lillith, het is al van je afgenomen, dat weet je zelf ook wel." het meisje sloot haar ogen en beet op haar lip. "ik heb hier te hard voor gewerkt. Ik heb alles doorstaan zodat ik kon werken, dit gaat niet zo eindigen." "Als dit over de media gaat..." Lillith's ogen schoten weer open. "het gaat niet over de media maar dan nog. Denk je nou echt dat doordat ik het niet zie ik niet weet dat het aan de hand is? denk je nou echt dat ik niet door heb hoe iedereen hier op het moment naar me kijkt?!" wacht... wat zei ze nou? iedereen probeerde te begrijpen waar dit over ging, probeerde het nieuws door te laten werken maar Lillith ging verder "Omdat ik het nooit van m'n leven zal zien hoef ik alleen m'n oren nog te sluiten en stil te blijven zitten, is dat wat je denkt?" haar stem was gebroken en het was duidelijk dat ze op het punt stond om in tranen uit te barsten. "Dat kan ik niet Jared, en dat weet je best."