De aankomst in Rivendel

2.

Mariska, Peyton en Aragorn gaan snel, zelfs zo snel dat als het ochtend wordt het niet ver meer is. “Hoe lang nog Maris?” Vraagt Peyton die naast Mariska rijd. “Ik geloof nog een dag rijden.” Antwoord Mariska. Peyton haalt haar schouders op en houd de teugels in zodat ze naast Aragorn komt te rijden. “Het is nog een dag rijden volgens Mariska.” Zegt ze. “Oké” antwoord Aragorn die voor zich uit staart. “Wat zal vader eigenlijk zeggen als hij ons ziet?” vraagt hij. Peyton zucht en schud dan langzaam haar hoofd. “Geen idee” zegt ze. “Ik denk dat hij boos zal worden” zegt Aragorn die niet al te veel aandacht geeft aan Peyton. “Denk je?” Peyton kijkt even naar de horizon. Ze slikt even. “Tja” zegt ze dan droogjes. “Wat is er?” vraagt Aragorn die haar blik volgt en ook naar de horizon kijkt. “Er vloeit bloed vandaag” zegt Peyton kalm. “Ja, als vader ons ziet, leven we niet lang meer.” Zegt Aragorn. “vader is niet zo moorddadig” zegt Mariska. “Dat bedoel ik niet, jongens.” Zegt Peyton die licht fronste. “weten jullie nog dat vader ons heeft geleerd om naar de lucht te kijken om te zien wanneer er bloed vloeit?” ze kijkt Mariska en Aragorn aan. “Ja” zeggen ze allebei. “Maar het is oorlog” zegt Aragorn. “Logisch dat er dan bloed vloeit en –“
“Dit is anders.” Onderbreekt Peyton hem. Ze voelt een rilling over haar rug gaan. “Aragorn heeft gelijk” hoort Peyton Mariska zeggen. Peyton schud haar hoofd. “Nee” zegt Peyton. “Dat heeft Aragorn niet” Ze kijkt Aragorn recht aan. “Voelen jullie dan niet wat er in de lucht hangt?” Mariska en Aragorn schudden hun hoofd. “nou kom op, we mogen niet dralen.” Zegt Peyton dan langzaam. Ze kijkt weer naar de lucht en iets zegt haar dat dit niet met de oorlog te maken heeft, niet alleen.

De volgende dag zagen ze Rivendel. “Oké.” Zegt Aragorn. “Nu heel stil zijn, lijkt me.” Peyton en Mariska knikken en ze rijden stilletjes en met hun vermomming om, Rivendel binnen. “Waar zitten ze?” vraagt Aragorn. “Het moet hier ergens zijn.” Antwoord Peyton. Ze kijkt om haar heen en houdt haar paard in zodat hij overgaat in stap. Ze kijkt nog altijd om haar heen en ze scherpt haar oren iets. Ach, de rest zal wel gelijk hebben, iedereen is angstig vanwege deze oorlog.. was het wel een goed idee voor haar om hier te komen? Had ze niet beter thuis kunnen blijven? Dan denkt ze aan haar vader en ze zuchtte even. Nee, ze mocht niet opgeven.. haar vader zou dat niet willen.
“daar” zegt Mariska. Onmiddellijk is Peyton’s aandacht er weer en ze stappen alle drie af en sluipen er naartoe, maar dan..
“Hé! Jullie daar!” Roept een mannenstem. “Oh help” zegt Aragorn. “Wie zijn jullie?” Vraagt de elf. “Zelfde vraag voor jou, makker” antwoord Peyton. “Dat gaat jullie niet aan.” Zegt de elf. “Vice versa” antwoord Peyton die haar ogen iets samenknijpt tot spleetjes. “jullie gaan mee” zegt de Elf die Peyton een blik werpt dat hij nog niet klaar met haar is. “Weet je, ik zeg al, als het ons niet aangaat wie jij bent, waarom moeten wij dan zeggen wie wij zijn?” vraagt Peyton die hem dezelfde blik terugwerpt. “Dat is prima’ zegt de elf al even rustig als Peyton. “Elrond zal het wel weten”
Even later stonden ze voor Elrond die met een groep leden zat te praten.
Daar zat ook hun vader samen met Gandalf de grijze, dwergen, mensen waaronder Aragorn zoon van Arathorn, en twee hobbits.
“zo en wie hebben we hier?” vraagt Elrond als hij de drie aan kijkt. “ dat weten we niet heer” zegt de elf. “dat wouwen ze niet vertellen”.
“ mmm” zegt Elrond. “jullie komen me wel bekent voor”.
De drie kijken elkaar verschrikt aan en Elrond’s ogen vliegen richting Legolas.
“o nee hoor menner” zegt Aragorn snel. “we zijn gewoon verdwaalt dat is alles”.
“dat is echt waar meneer” zegt Mariska er achteraan. Ze hopen dat Elrond hun leugen door ziet maar helaas wist hij net even iets te veel dan ze zouden willen.
“mmm”zegt hij en hij loopt om hun heen en probeert hun gezicht naar dat van Legolas te keren. Maar dat zijn ze niet van plan om hun gezichten te laten zien en houden hun cap voor hun gezicht.
“ kom, kom lieve kinderen” zegt Elrond. “ laat ons jullie gezichten zien”.


Maar de drie weigeren nog steeds. Maar Legolas had hun stemmen al herkend en zei: “ doe jullie cap weg kinderen”. Mariska, Peyton en Aragorn kijken elkaar aan en zuchten dan. Na een knikje doen ze hun cap af en kijken naar de grond.