Legolas 'vertrekt en het plan van de kinderen

Ergens in Demsterwold lopen twee meisjes en één jongen. “Waarom moet vader ons juist nú roepen?” mompelt een van de meiden. “Ja” Zegt de jongen. “We hadden net zo veel lol”
“Gelijk heb je” zegt het andere meisje. “Maar het zal toch zeker belangrijk zijn, of niet?” Vraagt het eerste meisje dan. “Ik denk het wel Peyton” zegt de jongen. Peyton lacht. “Ben eigenlijk wel benieuwd naar wat vader ons te melden heeft” zegt het andere meisje. “Ik ook” de jongen zucht en slentert verder. “Wat is er, Aragorn?” vraagt Peyton glimlachend. “Ik vind het jammer dat we nu al naar huis moeten” zegt Aragorn. “Ja” zegt Mariska. “dat vind ik ook”
“Kop op jongens” zegt Peyton. “nu kunnen we vader zeggen wat voor leuke dag het was”. Mariska en Aragorn lachen. “kinderen” Legolas loopt naar hen toe. “kom mee naar binnen”. Ze knikken en volgen hun vader naar binnen. “wat wou u ons vertellen?” vraagt Aragorn. “Ik heb jullie laten komen” zegt Legolas. “Om jullie wat belangrijks te vertellen.”
“En dat is?” Vraagt Peyton terwijl ze op een van de stoelen gaat zitten. “Er is oorlog” zegt Legolas ernstig. “Ik moet binnenkort naar Rivendel.”
“Wat?” Roept Aragorn uit. “Wanneer komt u terug?” Vraagt Peyton. “Dat weet ik niet, kinderen.”
“Komt u wel terug?” Merkt Peyton op. “Ik weet het echt niet, kinderen.” Zegt Legolas. Hij zakt op de grond. Mariska, Peyton en Aragorn rennen naar hem toe en omhelzen hem met tranen in hun ogen. “Vader!” Peyton snikt het uit, maar veegt dan haar tranen weg. “Als er een oorlog is, wil ik vechten.”
“Dat weet ik.” zegt Legolas. “Maar ik wil jullie niet kwijt.”
“En wij u niet!” Peyton hoort haar stem overslaan. “Dat weet ik, meisje.” Zegt Legolas. “En ik hou van jullie alle drie.” Er komen tranen in zijn ogen. Hij houdt zijn kinderen stevig vast, staat dan op en vertrekt. Dan komt hun moeder binnen. “Mamma” zegt Aragorn. “Hij is weg, hé kinderen?” vraagt ze. “Ja.” Zeggen ze alle drie. “Hij had het er al dagen over. Dat hij zou vertrekken” Zegt Isla. “Hij kon het maar niet over zijn hart verkrijgen om jullie te verlaten. Hij houdt zoveel van jullie.” Tranen springen in haar ogen. “Hij verlaat ons niet.” Peyton staat op en loopt naar haar kamer. Eenmaal op haar kamer roept ze: “Komen jullie, Mariska?, Aragorn?”
“Ja”roepen Mariska en Aragorn. Als ze op Peytons kamer zijn zegt Mariska: “Ik heb een plan, we gaan vader achterna”
“Goed”zeggen Peyton en Aragorn in koor. Peyton loopt naar haar bureau en pakt een stuk papier en een inkt pot. Ook pakt ze een ganzenveer en ze begint te schrijven. “Wat doe je?” vraagt Aragorn. “Ik schrijf een briefje voor mamma, aan mamma.”
“Slim” zegt Mariska. “Ik zal onze mantels pakken.” Mariska loopt de kamer uit. “Ik ga pakken.” Zegt Peyton. “Help jij even?” Aragorn knikt en ze pakken drie zakken. Daar stoppen ze de nodige in en Peyton schrijft verder:

Lieve moeder,

Als u deze brief vind, zijn Mariska, Aragorn en ik al ver weg.
Wij accepteren vaders verbod niet om hier te blijven en zullen
hem kosten wat ’t kost achterna reizen en meevechten met hem.

Zijn oorlog is ook onze oorlog.
Zijn gevecht is het onze.
En wij zullen niet rusten voor deze oorlog voorbij is en vader en
wij weer veilig terug zijn bij u.

Wij houden van u, moeder. Heel veel.
Maar dit is iets wat wij moeten doen.

Tot snel.

Veel Liefs, Mariska, Peyton en Aragorn.

“Zo, dat is klaar. Nu moeten we nog aan eten komen voor onderweg.” Mariska komt terug met wee mantels. “Ik heb jou mantel hier, Aragorn.” Zegt ze. “Bedankt Mariska.” Zegt Aragorn. Peyton kijkt haar oudere zus aan. “Jouw mantel moet hier liggen, Peyton.” Zegt Mariska tegen Peyton. “Klopt, het is ook een idee om ons te verkleden en vermommen. Dan merken ze niet dat wij het zijn”
“Ja.” Zegt Aragorn. “Als we als ons zelf gaan, gaan ze weer denken: ‘Waar gaan de prinsessen en de prins naartoe?’ Ze houden ons dan aan en brengen ons terug naar moeder. Dan valt het hele plan in het water.” Peyton knikt en pakt wat touw, daarmee bind ze haar haren in een staart. Dan loopt ze naar haar kasten en pakt daar een oude jurk uit. “Geef me je mes, Aragorn.” Zegt ze. “Hoezo?” Vraagt hij verbaasd. “Nou, we gaan toch zeker als vechters?” Aragorn knikt. “In een jurk vecht het een beetje moeilijk, hé?” Mariska zucht. “Je hebt helemaal gelijk.” Mariska pakt ook een stuk touw en doet haar haren ook in een staart. Peyton snijd ondertussen de mouwen in tweeën en snijd dan een stuk van de rok af. Dan als laatste snijd ze het bovenstuk van de jurk aan en snijd ze daar ook wat vanaf. Ze doet de jurk aan en bekijkt het geheel. “Wat vinden jullie ervan?” Vraagt Peyton zonder echt op antwoord te wachten. “Je rok is kort genoeg om in te rennen. Mouwen zitten goed vast aan het bovenstuk. Je hebt een blote buik wat redelijk gevaarlijk kan zijn.. probeer eens wat anders.” Zegt Aragorn. “Wat weet jij nou van meidenkleding?” Vraagt Peyton spottend. “Meer dan jij, dat is zeker.” Antwoord Aragorn eveneens spottend. “ik ben tenminste een trendsetter in deze duffe wereld!” Zegt Peyton met een spottend gebaar om haar heen.
“Laat me niet lachen.”
“oh, hou toch je kop!”
“Stil jullie!” Zegt Mariska. “Wie gaat er eten halen?” vraagt Aragorn. “Eerst Mariska, zeg dat je trek hebt als je mamma tegenkomt. Tien minuten later Aragorn en als laatste ga ik.” Zegt Peyton. “Oké.” Zegt Mariska “Dan ga ik vast, ik zie jullie buiten” En ze gaat weg. Tien minuten vertrekt ook Aragorn. Peyton doet ondertussen haar mantel om, zodat ze haar kleren verbergt en ze wacht tot Aragorn weg is, voor ze de brief pakt en ook naar beneden gaat. Moeder is er niet en ze legt de brief op tafel. Ze holt naar de keuken. Graait wat eten weg en doet dat in de zakken die ze meegenomen heeft. Dan holt ze naar buiten en ze rennen weg.
Mariska was eerst buiten en had stiekem hun eigen paarden meegenomen. “Slim van je, zus.” Zegt Aragorn glimlachend. “Ja, weet ik.” zegt Mariska. “Kom, we gaan vader achterna, want wat wij willen is actie.” Mariska en Aragorn lachen en Peyton zucht en houdt haar schouders op. “Jullie hebben de brief niet gelezen, ik ben niet van mening dat ik dood wil, weet niet hoe het met jullie zit hoor!” Ze stijgen op en rijden weg, de nacht in. Op weg naar Rivendel.