00:27 - Tell me you will live through this and I would die for you
Dit is een vréselijk lang liedje, maar zo de moeite volledig te luisteren.
Er hing een vreemde geur in de kamer, net zoals een vreemde sfeer hier aanwezig was. Ik wist dat het eerste gewoon die typische vreemde ziekenhuisgeur was, maar over het tweede kon ik niet veel meer zeggen. Aron lag met zijn ogen wijd opengesperd naar het plafond te staren. Op zijn buik lag het boek dat ik laatst voor hem meegebracht had en op de achtergrond was het geluid van de televisie hoorbaar. Zijn blauwe ogen veranderden van uitdrukking toen ik het hoekje voorbij was en hij me eindelijk volledig kon zien.
“Ik heb toch al gezegd dat je niet elke dag hoeft langs te komen”, zei hij met een flauwe glimlach. “Maar je lijkt wel blij te zijn dat ik er nu toch ben, niet?” Hij zuchtte, wat gelijk stond aan ‘je hebt gelijk’. Ik ging naast hem neerzitten, nam het boek van zijn lichaam weg en plaatste het op het nachtkastje. Onmiddellijk gingen onze handen elkaars richting uit.
“Ik mis je”, mompelde ik. Aron sloeg zijn ogen neer. “Je weet wat ik je gezegd heb, misschien moet je mijn raad maar opvolgen.” Ik schudde mijn hoofd. “Ik hou van je en jij ook van mij.” We hadden dit gesprek al eerder gehad en ik was alles behalve van plan om dit te laten gaan. Niet nu ik het eindelijk had.
“Amy, misschien overleef ik dit niet.” “Zeg dat niet.” Mijn stem klonk vastberaden. Moeizaam ging hij wat anders liggen op het bed, zodat er plaats was voor mij om naast hem te liggen. Hij draaide zijn nek een beetje zodat hij me een kus kon geven op mijn kaak. Ik zag de pijn in zijn ogen.
Diezelfde avond kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis. Tegen de tijd dat ik er was, was het al voorbij. Aron was overleden aan zijn verwondingen. Hij was weg. Het enige wat ik nog had, was een bandje waarop hij iets ingesproken had. Ik durfde er niet naar luisteren. Het horen van zijn stem zou aanvoelen alsof hij er nog was. Aron had aangevoeld dat hij niet veel tijd meer had. Het was oneerlijk. Hij was veel jonger dan ik en toch lag hij daar en niet ik. Ik had zo graag de rollen omgekeerd.
Er zijn nog geen reacties.