Back to La

'Jade blijf toch bij mij!' riep je moeder je nog na. Je gunde haar geen blik en lade je koffers in de koffer van de taxi. Je vader was haast in ge stapt. Je stapte de taxi ook in, voor je vertrok keek je nog één keer naar je oude huis het huis waar je 4jaar in had gewoond. 'België is een klote land..' dacht je, er valt niets te beleven en je haat het hier. Je snapt niet dat je vader het nog zolang met je moeder kon volhoude. Ze denkt alleen aan zich zelf en overdrijft altijd. De taxi vertrok, je keek nog een laatste keer en je zag je moeder in de deur opening huilen, haa eigen schuld. Ze is nooit goed voor jou en je vader geweest, maar vorig weekend ging ze er wel over! Ze had staan flirte met de buurman voor papa's ogen en daarna zei ze nog dat papa geen aandacht voor haar heeft. Erg gewoon, papa doet alles voor haar, en dan zegt ze zo iets. Haat is het enige wat je na dat voelt voor je moeder, geen compassie gun je haar. Je denkt er nog over na terwijl je muziek luistert. Je luistert het nummer; a smile that's fading geschreve door jij zelf. Na een tijdje heb je door dat de taxi niet meer rijdt, heel de rit lang iser niets gezegt. 'We zijn op de luchthave Jade.' zei je vader terwijl hij je met een glimlach aankeek. Je wist beter en zag hoe hij kapot was vanbinne en gaf hem een knuffel, hij hield echt veel van mama. Jullie stapte uit terwijl dat de taxichauffeur de koffers terug uitlade en op het karretje legde. De laatste keer dat je op de luchthaven geweest was was om Gwen uittewuiven, een jaar gelede. Ze was een weekje komen logere, telkens als jullie afscheid namen hebben jullie moete wenen. Jij en je vader stappen de luchthaven binnen, de stilte heerst tussen jullie twee. Je weet niet goed wat te zeggen, maar het zal niet lang duren voor hij zich beter voelt. Dat weet je zeker. Jullie cheken in en gaan op het vlieftuig naar La.