092

Samen met taylor liep ik de kamer binnen waar melayn lag.. het zag er zo eng uit.. onze beste vriendin ligt daar gewoon in coma.. ik keek heel eventjes taylor aan die mijn hand vast pakte en met me naar het ziekenhuis bed toe liep.. We waren allebei sprakeloos vol tranen in onze ogen toen er op de deur werd geklopt.. we liepen weer naar buiten en ik vloog gelijk niall in zijn armen.. Taylor sloot de deur en liep naar zayn om hem een knuffel te geven "Ze ligt er mooi bij" zei harry die door het raampje keek.. "Willen jullie ook nog?" vroeg zayn.. Ik zag de angst in nialls ogen.. Harry en niall keken elkaar aan en zeiden uit eindelijk ja. toen harry en niall binnen waren vroeg taylor aan mij en zayn of ze wat water voor ons kon halen.. we knikte allebei en taylor liep weg.. zayn liep naar me toe en kwam naast me zitten.. Ik keek hem aan.. en hij sloeg een arm om mn ouder.. "Het komt goed.. ik voel het" zei zayn terwijl die me aan keek.. Ik wist het niet.. het enige wat ik wist was dat ik een schuld gevoel had.. als ik revey nooit had ontmoet was dit nooit gebeurd en hadden we nu lachend thuis op de bank gezetten... ik schrok van taylor die mijn naam zei.. ze had een bekertje water voor me mee genomen die ik gelijk opdronk.. god, wat had ik een dorst.. ik sloot mijn ogen toen ik de kamerdeur weer open hoorde gaan en voelde hoe niall naast me kwam zitten en zijn hand op mijn rug legde..