Brief van Alex

Dear Elodie x
hou je nog van mij?
want gister nacht had ik het gevoel dat er een stukje hart brak..
was je met een ander? ik zal je niet vergeten x

Liefs Alex


hoe in hemels naam kon hij weten dat ik met Graaf sukkula was!...
najah het zal wel, ik legde de brief op een tafeltje en sloeg mijn ochtend jas nog eens goed om me heen.
ik schrijf hem later wel terug, besluit ik uiteindelijk.
ik zette even op een rijtje wat er gister was gebeurt.. ik zag Graaf Dracula... hij kan niet tegen zilver... ik zal voor eeuwig mijn zilvere ketting
om moeten houden.. en hij zal iedere nacht komen.. ''is er wat kind?'' vroeg tante Trudy '' ja.. ik zag graaf dracula''
tante begon te lachen '' ik zei het je toch! , en? een echte charmeur is het niet? maar goed dat je die ketting omhad''
ik grinnik schamper en keek naar mijn ketting. deze moet ik dus nooit verliezen ....

in de middag gingen tante Trudy en ik naar het bos om campignons te halen voor haar 'speciale' stoofpot.
hoewel het bos ontzettend mooi was in transylvanié voel ik me toch wel enigzins thuis.
''tante..'' ''jah?'' ''waar slaapt graaf Dracula?'' tante begon te grinnike '' de wijn kelder, maar daar mag niemand komen''
ik keek vies '' slacht hij daar zijn beesten ofzo?'' ze schud van niet '' hij berouwd plannen om onschuldige wezens van het leven te beroven''
ik grinnik '' gelukkig heb ik zilver'' ze keek me ineenkeer aan met een wazige blik '' ik zou maar op passen Elodie... '' ik schrok maar knikte zodanig.

aangekomen bij het kasteel van sukkula namen we plaats aan de tafel om de champignons te snijden.
''kindje ga jij maar eventjes omkleden voor vanavond ja?'' ik knikte en liep naar boven en kleedde me snel om toen sprintte ik weer snel naar beneden.
''tante ik voel me toch niet zo veilig in dit huis..'' ze knikt '' begrijp ik poppetje dat was bij mij eerst ook'' ik keek haar vreemd aan en haalde mijn schouders op.

we aten laat rond 11 uur kwam de schotel pas op tafel, Garson at ook mee. Stilletjes zaten we aan de tafel, tot ik opeens begon te praten ''zeg ta...'' '''SHHHT, de graaf mag niet wakker worden voor 1 uur...'' ik knik en at snel door. ik rende de trap op naar mijn kamer ondertussen was het al bijna 12 uur, ik trok dit maal mijn zwarte zijde nachtjapon aan en sloeg mijn rode lange ochtendjas over mij heen en wachtte op het bed op Vlad.
precies rond 1 uur klopte er iemand op de deur ''wie is daar?'' riep ik '' Je grootste nachtmerrie mademoisel'' grinnikte Vlad achter de deur
'' ik hou niet van nachtmerrie's'' zei ik vlot, Vlad opende de deur met een grijns ''wel dat is dan jammer madame''
ik lachte en ging meer naar achteren op mijn bed zitten, naja mijn bed vlad zijn bed.
''zit mijn bed comfortable?'' ik knikte '' inderdaad..' hij liep naar het bijzet tafeltje en pakte de brief op van Alex.
''zo, zo een minnaar?'' ik knikte ''Alex heet hij'' zei ik vrolijk Vlad liet de brief vallen ''au!'' zei hij en greep naar zijn hand ik zag dat het bloedde en liep naar hem toe, ik trok het koort uit mijn ochtend jas en verbond zijn hand '' hoe kan je je snijden aan papier'' hij schud zijn hoofd '' niets...'' en keek mij aan.
''wist je dat je mooi was in dit maanlicht,'' Vlad keek mij doordringend aan en ik deinsde naar achter omdat hij steeds dichterbij kwam, ''wist je dat?'' zei hij nogmaals '' nee...'' zei ik schramper '' ik ben waarschijnlijk veelste oud voor jou maar nog'' zegt Vlad met een grijns.
ik val op het bed door zijn lichte duuw.
''sta mij toe'' Vlad die gaf mij een zoen op mijn mond en kromde zijn rug. ik duwde hem van mij af '' nee, niet doen mijn hart hoort aan Alex...
hij keek mij hatelijk toe en liep weg naar het raam en opende het.
hij klom op de rand en sprong naar beneden ''VLAD!'' riep ik nog en rende naar het raam en keek over de balustrade,
maar hij was al weg...