I'm sorry about that kiss.

Ik rende weg van Jasper. Ik voelde zijn ogen gewoon in mijn rug brandden. Wat had ik gedaan?!? Hij kuste me en ik genoot er van! Ik ken hem niet eens! Wat gebeurde er? Ik rende richting ons huis. Ik stormde de veranda op en gooide de deur open. Morani en Marie keken geschrokken op. Ze zaten samen op de bank een film te kijken. Ze stonden snel op en liepen naar me toe.
'Gaat het? Wat is er gebeurd?' Vroeg Marie gehaast.
'Alles is in orde.' Zei ik kleintjes.
'Arya, je hebt een vreemde geur rond je. Wat is er gebeurd?' Vroeg Morani streng maar bezorgd.
'Ik liep gewoon in het bos , toen ik een vreemde geur ontdekte, heb ik het spoor gewoon gevolg. Het spoor was van Jasper. Hij zat in een boom. Ik ben naast hem gaan zitten en op een geheven moment kuste hij me.' Op het laatste deel brak mijn stem. Morani en Marie keken elkaar aan.
'Ga maar even naar je kamer Arya. Wij regelen het wel.' Zei Morani. Ik knikte en ging naar mijn kamer. Ik ging de trap op en ging mijn kamer binnen. Ik ging op mijn bed zitten. Ik keek rond. Er was niets veranderd. Er verscheen een lachje op mijn gezicht. Ik liep naar mijn kleerkast en nam een setje kleren en ondergoed. Ik nam ook een dik boek. Ik ging naar de badkamer en zette het bad klaar. Ik deed mijn kleren af en ging in bad zitten en begon aan mijn boek.

Jasper pov.

Ik keek Arya aan. De wind had haar haar in de war gedaan. Wat was ze mooi. Ik boog me voorover, naar haar toe. Met mijn hand nam ik een lok haar vast en stak hem achter haar oor. Met mijn duim streek ik langs haar wang. Ik wou haar zeggen dat ik haar had gemist dat ik nog altijd van haar hield. 'Ik heb je gemist Arya.' Fluisterde ik. Ik kwam nog dichter. Ik keek in haar robijn kleurige ogen. Ik miste wel haar smaragd kleurige ogen. Ik boog me naar voor en drukte zachtjes en liefdevol mijn lippen op die van haar. Opeens legde ze haar armen rond mijn nek. Het voelde als thuis komen na een hele lange reis. Ik had haar in mijn armen na een heel jaar. Maar opeens trok ze zich los en rende ze weg. Ik keek haar verbaasd aan.
'Jasper! Hier ben je.' Hoorde ik Esmee bezorgd zeggen maar ik was niet in staat om me te bewegen. Waarom rende ze weg? Waarom?
'Jasper.' Ik voelde hoe Esmee in de boom sprong en troostend haar hand op mijn schouder legde. Ik maakte mijn blik los van de plek waar Arya verdween.
'Wat is er gebeurd?' Vroeg ze bezorgd. Ik zuchtte. Hoe moest ik uitleggen dat ik Arya ben tegen gekomen en dat ik haar heb gekust en dat ze daarna is weggerend? Mmmmm, dat is even lastig uit te leggen.
'Dat is waar.' Zei Edward. Hij heeft weeral naar mijn gedachten geluisterd. Edward ging zitten op de tak. Ook Esmee ging zitten. Plots herinnerde ik me wat Arya had gezegd. We zaten nog altijd in het verkeerde gebied. Dit was gevaarlijk! Edwards ogen werden groot.
'We moeten hier snel weg! We zitten nog altijd in hen gebied!' Riep Edward geschrokken uit. We sprongen alle drie de boom uit en sprinten weg. Hoe groot was hen gebied wel?!?
'Als ik dat eens zou weten hé.' Zei Edward geërgerd.hij had WEERAL naar mijn gedachten geluisterd! Een mens zou voor minder gek worden. Edward grinnikte. Ik wou niet weten waarom.Na vijf minuten kwamen we de rest tegen. Ze zagen er niet al blij uit.
'Zullen we naar huis gaan?' Stelde Carlisle voor. Iedereen knikte, ik ook. Ik wou even alles op een rijtje zetten en ik gunde Arya even de tijd om tot zichzelf te komen. We renden in stilte naar huis. Ieder was in gedachten verdronken toen ik Arya kuste was er weer die hele vage herkenning alleen was hij sterker deze keer. Maar wacht .... Misschien ..... Mmmm kan het wel .... Misschien komt haar geheugen wel terug! Ze kon flarden van haar herinneringen herinneren! Misschien heeft haar geheugen gewoon nog wat tijd nodig. Nee geen tijd. Misschien moet ze haar geheugen helpen. Ze is ons niet vergeten ze kan ons gewoon niet herinneren misschien als we in haar beurt blijven komt haar geheugen terug!
'Dat is nog niet zo slecht idee Jasper!' Zei Edward. Hij had weer naar mijn gedachten geluisterd maar deze keer vond ik het niet erg