Proloque

Het geluid. De lichten. Een kans. Ik kan dit. Ik voel de microfoon in mijn hand, koud en hard. Ik ga flauvallen. Ik haal een laaste adem. De warme en bezwete lucht stromt door mijn longen. Langzaam wordt het stil in de zaal, mijn oren horen niets meer dan de eerste klanken van de zware bas. Ik ga ze laten zien dat ik dit kan. Ik sluit mijn ogen en begin. Hier ga ik. Als ik mijn ogen weer open worden er warme en sterke armen om me heen geslagen. Een oorverdovend geluid vult mijn oren. Niets kan dit overtreffen, geen alcohol, geen drug. Nee, zelf de beste en heetste seks kan hier niet tegen op. Dit is geweldig.