Arme papa

ik werd wakker in Alex zijn armen, langzaam gingen mijn ogen open ''hm.. '' zuchtte ik en ging recht op zitten.
ik zag Alex zijn gezicht eindelijk in het zonlicht zachtjes gaf ik een kus op zijn wang en stond op.
ik liet Alex nog maar slapen het is een vermoeiende dag geweest gister, ik liep naar de voordeur en daar liep de krantenjongen al ik begroette hem vriendelijk en nam het post over uit zijn handen. ik zag wat rekeningen verder niets plots hoorde ik mijn telefoon rinkelen ik rende naar boven de lichtkoepel in en naar mijn kamer en nam op.

''papa?''
''nee, lieve schat dit is je tante trudy''
''he?''
''papa is uhm.. verongelukt bij zijn vlucht naar Australie''
''wat!''
''ja, je hoort het goed lieve schat''
''wanneer is de begravenis?''
''och lieve schat niet huilen alles komt goed je komt bij mij wonen en..''
''BIJ U WONEN! NEE ''
''het kan niet anders lieve schat''
''WEL!''
''bij wie ben je nu''
''Alexander''
''wie?''
''een vriend...''
''oke dan is het goed zijn z'n ouders er?''
''nee, hij woont op zich zelf...''
''oke... hoe oud?''
''15...''
''hm... te jong dus.. ''
''helemaal niet!''
''ik kom je over een week halen dan is de begravenis''
''goed dan tot dan..'''

ik hing op en gooide mijn mobiel op de grond
''IK WIL NIET WEG!'' schreeuwde ik, op dat moment pakte Alex me met zijn armen vast ''rustig maar oke...'' zegt hij op een kalmerende toon.
ik begin te huilen '' huil je om mij of om je vader?'' '' beide'' snik ik en draai me om en leg mijn hoofd op zijn borstkas.
hij street met zijn hand over mijn rug. '' t komt wel goed, ga bij je tante wonen maarliefst 3 jaar...dan ben ik volwassen en dan kan ik voor je zorgen''
ik schud mijn hoofd '' wat als er iemand anders komt in je leven?'' '' komt niet jij bent de enige van wie ik hou en dat zal zo blijven''
ik sla mijn armen om hem heen en kus hem '' dat hoop ik dan maar we hebben nog een week om met elkaar te besteden ik hoop dat dat goed gaat''
hij tovert een grijns op zijn gezicht '' natuurlijk wel'' .