Keylina's kroning - 21

“Ik zal mijn tijd verdelen, en proberen even vaak op beide plaatsen te zijn. Uiteraard zal ik altijd te vinden zijn waar ik het hardst nodig ben”, zei ik met een glimlach.
“U moet begrijpen dat mijn zus nooit voorbereid was op de rol die ze nu moet opnemen”, zei Keylina. “Al ben ik er van overtuigd dat ze het heel goed gaat doen, maar we kunnen haar niet vragen om bij de Noordelijke Waterstam weg te blijven.”
“En wat als er weer oorlog zou uitbreken tussen de Vuurnatie en de Waterstammen? Welke kant zou u dan kiezen?”, riep iemand.
“We hebben net een oorlog afgerond, ik geloof nooit dat er snel weer problemen zullen opduiken.”
“En wat als dat wel gebeurt?”, eisten ze een antwoord.
“Dan zal ik kiezen voor het volk dat anderen geen schade toebrengt.”
“Dus u bent bereid tegen uw eigen volk te kiezen?” Keylina greep in.
“Ik heb zeer goede contacten met de heersers van de Noordelijke Waterstam, ik twijfel er niet aan dat dat zo zal blijven.”
“Dat zegt u nu wel, maar denken ze daar in de Waterstammen ook zo over?” Keylina en ik wisselden een blik uit, meer hadden we niet nodig om te weten wat we moesten doen. Ik wenkte Yue het podium op.
“Ik ben prinses Yue, leider van de Noordelijke Waterstam”, zei ze kalm. “En ik kan u verzekeren dat u geen enkele vrees moet hebben dat er ooit een dergelijk conflict zal ontstaan. Prinses Lizzie en Vuurvrouw Keylina hebben lange tijd bij ons gewoond, op mijn paleis, waar ik hen dagelijks zag. Ik heb zelf kunnen vaststellen dat zij er alles aan deden om ons en de andere stammen te helpen, om de vuurheer te verslaan. Ik twijfel er niet over dat ik hen beiden kan vertrouwen. En omgekeerd ben ik hen dankbaar voor alles wat ze voor ons en anderen deden en zie ik geen reden waarom er ooit een conflict zou kunnen ontstaan. Meningsverschillen kunnen natuurlijk voorkomen, maar wij kennen elkaar goed genoeg om dat op een normale manier uit te praten.”
“Maar wat als…”