Keylina's kroning - 20

“Ik ben zenuwachtig, Lizzie”, fluisterde Keylina.
“Ik ook”, verzuchtte ik. Ik nam haar hand. Ze glimlachte naar me.
“Samen.”
“Samen”, bevestigde ik.
Na bijna een half uur wachten zwaaiden de deuren open.
“Wij presenteren u, kroonprinses Azulena en Lizzie.” Oh, juist, eigenlijk was ik nog helemaal geen prinses. Hand in hand liepen Keylina en ik het podium op. Meteen steeg er gejuich op.

“Dames en heren, welkom!”, sprak Keylina. “Ik ben blij dat u hier allemaal aanwezig bent op deze voor mij zeer bijzondere dag. Vuurheer Azlaï is verslagen, de oorlog is voorbij en vanaf nu zal ik mijn verantwoordelijkheid opnemen.” We knielden allebei.
“Als enige wettelijke opvolger van vuurheer Azlaï kroon ik u hierbij vuurvrouw Keylina, volgens uw wens om de naam terug op te nemen die u bij uw geboorte kreeg.” De geestelijke bracht het koninklijke sierraad aan in Keylina’s haar. Ze stond op, alle anderen knielden eerbiedig. Alleen Jursena bleef zitten, trots kijkend naar haar dochter. Zelfs als ze had kunnen knielen was zij nog de enige die dat niet hoefde.
“Dank u”, zei Keylina met een glimlach. “Zoals u weet heb ik deze dag bewust uitgesteld tot alle stammen bevrijd waren en ook mijn zuster de plechtigheid kon bijwonen. Mijn zuster, Lizzie, die een cruciale rol heeft gespeeld bij het beëindigen van deze oorlog. Aangezien zij mijn zuster is en zoveel voor iedereen heeft gedaan, heb ik besloten haar ook officieel de titel van prinses te geven.” Ik merkte dat één van de geestelijken achter me kwam staan.
“Hierbij kroon ik u prinses Lizzie van de vuurnatie.” Opnieuw gejuich. Met een glimlach stond ik op.
“Dank u. Ik ben blij met deze titel en zal hem dan ook trots dragen. Maar ik wil daar ook meteen bij vermelden dat ik hem niet het hele jaar door zal dragen. Zestien jaar lang heb ik in de Noordelijke Waterstam gewoond, dat is zelfs een jaar langer dan in de vuurnatie, mijn verplichte tijd in het leger niet meegeteld. Daar ben ik al die tijd echt ongelukkig geweest. De Vuurnatie wordt nu opnieuw mijn thuis, maar ook de Noordelijke Waterstam zal dat altijd blijven.”
“Dus u gaat terug?”