Keylina's kroning - 17

Er werd op de deur geklopt en een dienstmeisje kwam binnen.
“Goedemorgen, prinses. Zal ik u even helpen uzelf op te maken, of wenst u eerst iets te eten?”
“Eerst eten, als dat kan”, zei ik met een glimlach.
“Natuurlijk, ik zal meteen wat halen.” Ze haastte zich de kamer uit. Niet veel later was ze terug en een dienblad met ontbijt. “Zal ik uw bad al laten vollopen?”
“Graag.” Ik genoot van mijn ontbijt en grinnikte inwendig om mijn rol als prinses. Zalig toch, zo bediend worden. Ik zou moeten oppassen dat ik er niet aan gewend raakte.

Een paar uur lang genoot ik van mijn schoonheidsbehandeling. Een warm bad met geurende olie, mijn haar werd gewassen, gedroogd, gekamd en opgestoken. Nagels bijgevijld en gelakt, make-up, … En als laatste natuurlijk mijn jurk. Toen ik in de spiegel keek, herkende ik mezelf amper.
“Wauw.”
“Bent u tevreden, prinses?”
“Zeker weten”, glimlachte ik. “Hoe lang heb ik nog?”
“Over een half uurtje begint de kroningsplechtigheid.”
“Uitstekend”, glimlachte ik. Ik liep de kamer uit, naar de kamer van Keylina. Katara stond me echter op te wachten op de gang.
“Tante Lizzie?”
“Ja meisje?”
“Ik, ik weet niet wat ik moet aandoen”, stamelde ze. “Ze, ze gaven me deze jurk, maar ik ben toch niet van de vuurnatie? Ik bedoel… Yle en mama en zo dragen wel kleren van de waterstam en…”
“Je hebt gelijk, dit klopt niet helemaal”, stemde ik in. “Ik vraag Keylina even waarom je die jurk gekregen hebt, en dan zien we verder.”
“Oké”, zuchtte ze opgelucht. Ik liep Keylina’s kamer in, zij was ook net klaar.
“Hoi Lizzie, zie je het zitten?”, vroeg ze.
“Ja hoor”, lachte ik. “En jij, niet te zenuwachtig?”
“Een beetje.”
“Zeg Keylina, waarom moet Katara en jurk van de vuurnatie aan?”
“Hoezo?”
“Iemand bracht haar die, blijkbaar, maar ze voelt zich er niet goed in.”
“Dat slaat nergens op, ze hoort bij de waterstam.” We liepen terug de gang op. “Uit die jurk”, zei Keylina meteen. “We zoeken iets anders voor je.” Opgelucht rende Katara naar haar kamer.
“Vraag jij mam anders of zij hier iets van weet”, stelde ik voor. “Ik ga met Yue praten.”
“Akkoord”, glimlachte Keylina.