Keylina's kroning - 14

“U insinueert dat de vuurnatie niet goed georganiseerd is en uiteen zal vallen door een paar fouten van ons?”, vroeg Keylina ijzig. Mam, pap en Yue wierpen haar een strenge blik toe.
“We zullen inderdaad nog veel fouten maken, en uit die fouten kunnen we leren”, zei ik. “We zullen het moeten leren met vallen en opstaan. Maar er zijn gelukkig ook mensen die ons willen helpen, op wie we kunnen rekenen, die ons ervoor kunnen behoeden dat we niet te diep vallen. En die hulp zullen we dankbaar aanvaarden.”
“Goed dan”, iemand stapte naar voren. “Laten we de problemen van gisteren vergeten en met een schone lei weer beginnen.”
“Dank u”, glimlachte ik.
“Ja, dank u wel”, knikte Keylina. Tot mijn opluchting verliet de hele groep de troonzaal. Een kwartiertje later was het ‘spreekuur’ voorbij en liepen we naar de salon.

“Je moet nog veel leren, Keylina”, zei Yue streng.
“Jullie maakten me belachelijk voor de hele groep!”, schoot ze uit.
“Nee, we probeerden je te helpen. Lizzie deed het uitstekend.” Yue keek haar aan. “Luister, door zo streng te zijn altijd, door jezelf voor te doen als perfect, door geen emoties te tonen, krijg je geen respect. Integendeel, iedereen zal zich snel tegen je keren.”
“Maar vuurheer Azlaï heeft me altijd geleerd dat emoties tonen juist zwakte is! Als vuurvrouw sta ik boven de anderen en dat heeft altijd gewerkt.”
“Is dat dan hoe je het wilt? Dan kan je even goed terug met de oorlog beginnen. Hij en de vuurheren voor hem hielden inderdaad iedereen in het gareel, ze hadden alles onder controle. Maar niet omdat de mensen respect voor hen hadden, maar angst.”
“Maar vriendelijk doen werkt hier helemaal niet, Yue!”
“Ik vraag je niet om zo gemoedelijk met iedereen om te springen als ik doe, dat zal inderdaad niet werken omdat je volk anders gewend is. Als iemand echt iets verkeerd heeft gedaan, moet je inderdaad hard zijn. Maar je moet de mensen tonen dat je niet perfect bent, dat ook jij emoties hebt. Dat heb je trouwens prima gedaan toen Lizzie net gewonnen was. Dàt is wat de mensen willen zien. En als je een fout maakt, moet je dat ook leren toegeven, hoe moeilijk het ook is. Geef zeker anderen de schuld niet. En je staat niet boven de wet, Keylina. Jij hebt juist een voorbeeldfunctie, je moet de wet volgen. Jij bent de wet, je kan niet verwachten dat anderen zich aan regels houden die je zelf niet volgt.”
“Ik…”