Note 5.

Lily Jools.

's Avonds als we in bed liggen, hebben we alle spullen voor morgen al gepakt en de wekker staat om 5 uur. Dan hebben we een uur de tijd en kunnen we - als het goed is - om 6 uur vertrekken en al voor half 7 daar zijn. Dat moet op tijd zijn, toch? "Moeten we niet nog iets specialers bedenken waardoor ze ons onthouden? Of er voor zorgen dat ze ons nummer krijgen? Het lukt waarschijnlijk toch nooit, maar goed." Ik ga overeind zitten en knik langzaam. Thuis heb ik er ook al over na zitten denken.. "Ik heb een plan." Zeg ik twijfelend, niet zeker wetend of het zou werken. "Vertel, alles is beter dan niets." Overtuigt ze me, wetend dat ik twijfel. "Nou, als we een briefje maken, met daarop ons nummer en zorgen dat zij dat krijgen.." "De vraag is hoe, of heb je daar ook al iets op bedacht?" Een kleine glimlach verschijnt op m'n gezicht. "Misschien." Emily gaat meteen overeind zitten en kijkt me met grote ogen aan. "Vertel. Het. Nu." Ik grinnik en knik dan. "Kijk, ehm, oké, ik ga het proberen uit te leggen maar het kan zijn dat ik niet goed uit m'n woorden kom." Emily grinnikt even en knikt dan. "Dus, ehm, ja. Als we daar zijn en we komen aan de beurt, briefjes met onze nummers in onze zakken, ehm," Ik stop even met praten om het goed op een rijtje te krijgen in m'n gedachten en ga dan weer verder. "Ja, als we zorgen dat we dus veel van die briefjes hebben en in onze zakken, zodat we ze kunnen pakken. Als ik of jij, dat moeten we straks maar even bedenken, bij de middelste van de jongens ben, geduwd wordt door de ander, waardoor we vallen op hen en zij dan ook vallen, dan kunnen we de briefjes in hun zakken doen en dan, ja." Emily kijkt me met een moeilijk gezicht aan en ik grinnik. "Ja, sorry voor m'n waardeloze uitleg maar snap je het een beetje?" Langzaam knikt ze en opent dan haar mond om iets te zeggen maar doet hem vervolgens weer dicht.
"Ja, ik denk dat ik het wel snap. Dus, je wilt zeggen dat, vind je het goed als jij het bent die geduwd wordt?" Ik knik. "Oké, dat jij dus geduwd wordt door mij op de middelste en dat je dan, dat gaat je sowieso wel lukken met je onhandigheid, een soort van over die tafel heen valt op de jongens en daarmee veroorzaak je dus heel veel chaos, en in die chaos wil je briefjes in de zakken van de jongens stoppen, met onze nummers erop?" Vrolijk knik ik. "Het is eigenlijk best een goed plan. Ik vraag me alleen af of het gaat lukken, maar goed. Nooit geschoten is altijd mis." Ik knik weer en sta dan op uit bed om het licht aan te doen. "We moeten briefjes gaan schrijven." "Oké dan, hoeveel?" "Ehm, 10 per nummer en dan ook nog 10 met allebei erop?" Em steekt haar duimen op en ik pak de blaadjes en 2 pennen, zodat we kunnen beginnen.
Een half uurtje later zijn we klaar en liggen we weer in bed. "Nog een keer het plan door bespreken-" Ik word onderbroken door de deur die open geslagen wordt en ik knijp m'n ogen dicht door het licht, ik was net weer gewend aan het donker. In de deuropening staan Emily haar broer David en een vriend van hem. "David en vriend van David, ga weg." Mompelt Emily, wiens ogen ook spleetjes zijn. De jongen zonder naam grinnikt en zegt dan, "Ik heb ook een naam hoor en die is Logan." David begint te lachen en geeft een klap op Logan zijn schouder. "We wilden jullie alleen veel plezier wensen morgen, bij dat bandje van jullie." Ik glimlach kort en mompel 'dankjewel'. "Ja bedankt, en nu wegwezen. We wilden net gaan slapen." Zegt Emily. "Oké dan, dag Emmy en Lily!" David zegt dat spottend en doet dan lachend de deur dicht.
Emily zucht en zegt dan dat ik door moet gaan met praten. "Ja, het plan dus. Ik ga voor, bij de middelste duw jij me en val ik. Jij stapt ook snel over de omgevallen tafel heen en probeert net als ik de briefjes in de zakken te doen." Emily steekt haar duimen op en geeuwt dan. "Lils, misschien is het beter als we nu gaan slapen. We moeten er morgen vroeg uit." Ik knik en geeuw ook, aanstekelijk dat geeuwen.
"Slaap lekker, Em. Tot morgen." "Tot morgen, Lils."