004.

Elisabeth Rose.

"Spreek ik Chinees? Jullie gaan samen zingen. En het thema is High School Musical." zei Mevrouw.
Als er iets was wat ik helemaal niet graag deed was het wel voor de klas zingen. Niet dat ik het al had gedaan, de enigste die me heeft horen zingen is mijn douche en mijn broer.
Ik volgde wel muziek maar was gewoon zo bang, wat als ze mijn stem niet mooi vinden of boe beginnen te roepen.
Marcel ging rechtstaan en hielp me mee naar voor.
"Ik wil wel Breaking Free zingen." zei Marcel.
Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. Hij kwam dichter naar mij.
"Ik ben bij je, probeer het. Je bent vast geweldig." fluisterde hij in mijn oor.
Na die woorden begon hij onmiddelijk te zingen.

We’re soarin’, flyin’
There’s not a star in heaven
That we can’t reach

Aarzelend begon ik dan toch ook maar aan mijn solo:

If we’re trying
So we’re breaking free

Ik voelde me goed zo samen met Marcel, zijn stem klonk heel bekend, maar daar trok ik me even niks van aan.

You know the world can see us
In a way that’s different than who we are

Creating space between us
‘Til we’re separate hearts

En Samen zongen we:

But your faith it gives me strength
Strength to believe

Marcel nam mijn hand en draaide me rond.
We zongen het hele liedje nog uit en achteraf kregen we een applaus van de klas. Zelf het meisje dat me pestte Demi klapte. Dit gaf me zelfvertrouwen.

"Je was geweldig." zei Marc als we de klas uitkwamen. "Ik weet het niet, maar jij wauw ik wist niet dat je zo goed kon zingen. Ookal komt je stem heel bekend voor. Het lijkt wel Harry." riep ik blij.
"Haha, ja tuurlijk jij hoort alleen maar Harry in je hoofd." zei hij wat verlegen.
"Dat is waar." zei ik blozend.

We hadden nog een paar saaie uren zoals Frans voordat het lunch was.

"Lunch, eindelijk ik sterf." zuchtte ik.
Ik liep samen met Marcel de kantine binnen als iedereen begint te lachen.
Ik kijk verward, maar loop gewoon door.
"Ik vind het zo erg voor jou." zei Taylor een lief meisje die alles van de gossip kende.
"Wat bedoel je." vroeg ik verward.
"Je hebt het nog niet gezien? Kijk op youtube je zal het snel zien." zei ze.
Ik nam mijn gsm, en inderdaad bij de populairste video's zag ik mijn hoofd.
"Wat is het?" vroeg Marcel bezorgd.
"Ze...ze hebben een filmpje gemaakt over mij. Het is van toen we in de klas zongen maar ze hebben mijn stem vervormd en ze hebben er een clipje tussen gestoken van toen ik 10 was en moest optreden maar van het podium liep omdat ik moest overgeven." zei ik terwijl er al een traan over mijn kaak liep.
Marcel nam me beet en liep zo snel mogelijk met me de kantine uit terwijl hij me nog altijd vast had.
"Beth!." hoorde ik de bekende stem van Finn roepen.
"Wat is er?" vroeg hij.
Omdat hij een jaar hoger zat mocht hij buiten lunchen.
Marcel vertelde hem alles terwijl Finn me stevig in zijn armen nam en een kus op mijn hoofd gaf.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen