Hurt

Joe vroeg aan Siyana of Sandra een leuke plek had. Ze gaf normaal antwoord. Ik had geen idee wat Joe van plan was. Hij weet wel wat ik wil doen. Ik weet wel een plek. Een plek die Siyana super mooi vond. Het bos een open plek. Zal ik het daar doen? Daar doe ik het. Ik loop naar Siyana toe en ging achter haar staan. Ze was aan het typen. Toen ze door had dat ik achter haar stond keek ze om.
‘Wat is er?’, vroeg ze met haar zachte lieve stem. Ik keek haar aan bloosde een beetje.
‘Kom’, zei ik en ik pakte haar hand. Ik nam haar mee naar het bos. Een bos waar we eerder heel vaak kwamen. Een open plek, een heide. Ik had nooit gedacht dat ze die hadden in Los Angeles. Siyana’s hartslag was op een goede maat. Niet te snel, niet te langzaam. Mijn hartslag was daar in tegen niet op een goede maat. Hij was een beetje te snel. Ik moest ook wat vragen. Iets wat mijn hele leven zou gaan veranderen. Siyana keek mij aan.
‘Wat is er?’, vroeg Siyana. Ik keek haar aan. Kon ik dat maar op een gewone manier vertellen. Ik knielde neer. Ik zag een aantal tranen langs Siyana’s gezicht rollen. Ik moest er zelf ik een beetje van huilen.
‘Lieve Siyana van Buuren’, zei ik. ‘Wil je je hele leven geven en voor altijd bij mij blijven, wil je met mij trouwen?’. Siyana keek mij aan. Ik keek har aan. Ik ging weer normaal staan. Het moest een beetje officieel gebeuren toch? Ik keek naar haar. Ze gaf nog geen antwoordt. Ik liet haar even rustig antwoorden. Het was zo stil dat ik haar hart hoorde kloppen.
‘Ja’, fluisterde Siyana heel zacht. Ik lachte en schoof de ring om haar vinger. Ik had zoveel moeite gedaan. Ik gaf haar een kus. En we liepen hand in hand naar huis. Joe en Sandra waren daar ook al. Ik ging op de bank zitten en dacht even goed na. Wat had ik gedaan? Wat had ik gedaan? Op deze leeftijd? Ik dacht er niet over na. Ik was wel blij dat ik nu verbonden was aan Siyana. Voor altijd. Siyana ging weer achter de computer en ik liep naar boven. Soms vroeg ik me af waarom onze band dan nog bestond. We waren oud. Niet zo oud, maar in elk geval niet jong genoeg voor een band. Ik hoopte stiekem dat ik ook jongens zou krijgen die ook een band zouden vormen. Dat zou wel erg leuk zijn. Ik dacht na over de toekomst die nog ver weg was. Ik nam plaats op mijn bed. Ik wist niet wat ik nu moest doen. Ik keek naar het plafond die erg interessant was. Super! Ik viel niet in slaap. Ik was bezig met het lezen van een boek. Ik had er eigenlijk nooit tijd voor gehad. Ik las het. Nu was ik opeens bij een stukje toen de vrouw de man ging vragen. Heel vreemd, normaal was het toch echt andersom. Ik klapte het boek dicht. En ik realiseerde me dat ik wel veel in mijzelf praatte de laatste tijd.