The river flows in you

De tijden vlogen voorbij. Dagen werden weken, weken werden maanden en maanden werden jaren. De jaren waren zo snel voorbij gevlogen, het was een heel raar gevoel. Siyana was al een stuk ouder. Die was nu al 20, in tegenstelling tot mij, ik was al 21 geworden. En ik was nog steeds bij Joe. En Siyana was ook nog steeds bij Nick. Het was een blije tijd geweest. Ik had eindelijk een rol gekregen in een Disney film. Dat was heel leuk om te doen. Maar dat was nu ook alweer voorbij. Mijn baan bij de Teen Vogue is ook leuk. Wat is het leven toch mooi. Ik had soms rare dromen net als nu. Over Joe en mij:
We stonden op het strand. Joe keek ver weg over de zee. Hij giechelde en de zon ging langzaam onder. Joe wendde zich weer tot mij. Joe knielde naar en pakte iets uit zijn zak.
‘Wil je met mij trouwen?’, vroeg Joe en toen werd ik wakker. Eigenlijk schrok ik dan wakker. Joe die naast mij lag werd nooit wakker. Du ik stond maar op en ik ging dan piano spelen. Op de sier piano. Haha. Ik speelde dan allemaal vreemde liedjes. Composities van mij die soms nergens op sloegen. Gewoon een aantal noten en daarna was ik klaar. Het was echt lachwekkend. Het enige wat ik niet wou is Joe wakker maken. Ik hoorde dat hij zuchtte. Ik keek in de spiegel achter mij. Wat zag mij haar er wer eens mooi uit. Nooit gedacht. Ik stond op en liep naar de badkamer. Ik wou even mijn haren kammer. Maar de badkamer zat op slot. Ik klopt op de deur.
‘Jaja’, hoorde ik iemand zeggen. Het was Siyana, ik herkende haar stem.
‘Siy, ik ben het’, zei ik en uiteindelijk deed ze de deur open. Ik staapte binnen. Ik zag Siyana’s super haar. Ze had altijd dat verschrikkelijke haar als ze wakker was geworden. Het zag er niet uit. Ik pakte mijn haar borstel en borstelde mijn haren. Het moest normaal gaan zitten. Mijn haren waren nu seil. Heel vreemd. Owja, ik had gisteren mijn haren gesteild. Ik lachte naar Siyana.
‘Okay, ik heb heel vaag gedroomd over Joe, Hij vroeg mij ten huwelijk’, zei Ik tegen Siyana. Ze moest altijd alle details weten, maar dat vroeg ze nu niet.
‘Wat is er?’, vroeg ik aan Siyana. Ze schudde haar hoofd.
‘Vandaag is de sterfdag van mijn ouders’, zei Siyana en er rolde een traan over haar wangen. Ik zuchtte. Was ook zo.
‘Ik ben er altijd voor je’, zei ik en ik gaf mijn vriendin een knuffel. ‘Het komt allemaal wel goed’.
Ik hoorde dat er andere mensen ook uit bed waren gestopt. Ik dacht dat het Joe en Nick waren. En dat was ook zo. Ik liep daar naar toe.
‘Wat is er hier aan de hand?’, vroeg Nick.
‘Ik denk dat je het haar beter zelf kunt vrage4n’, zei ik en ik gebaarde naar Siyana. Nick keek haar aan. Hij had alles voor haar over.