Let the walls break down (atl) 34

Mijn oog valt meteen op een Goofy-knuffel. Ik was altijd gek op Goofy vroeger, ik had vele knuffel van hem. Op de één of andere manier doen ze me ook een beetje aan Jack denken. Vraag me niet waarom, daar kan ik geen antwoord op geven maar het is nu eenmaal zo. Ik neem de knuffel en besluit hem te kopen. "Is die knuffel voor mij?" vraagt Ivy meteen. "Nee, die is niet voor jou." lach ik. "Voor wie is hij dan wel?" vraagt iemand achter mij. Een stem die ik uit de duizenden zou herkennen. "Maakt dat zoveel uit?" vraag ik lachend. "Je bent 25 jaar, ik denk niet dat je dan een knuffel gaat kopen voor jezelf." redeneert Jack. "En waarom niet? Ik heb een soort van obsessie voor Goofy, al heel mijn leven." Jack kijkt me aan, hij probeert in te schatten of het gewoon een smoes is of waarheid. "Ik dacht je net uit te lachen, omdat ik even dacht dat je een grap met me wou uithalen die wel heel erg mislukt is. Je ogen zeggen me anders dat je serieus bent. Ik vind het wel schattig, een meisje van 25 die geobsedeerd is door Goofy." geeft hij eerlijk toe. "Goofy doet me een beetje aan jou denken. Niets persoonlijk...." zeg ik. "Waarom haal je er nu weer de titel van ons album bij? Nothing personal is trouwens van 2009, welkom in 2015" onderbreekt hij me half lachend. "Dat was niet eens de bedoeling. Nu even serieus, Goofy doet me echt aan jou denken. Ik heb er niet echt een rede voor eigenlijk." Hij kijkt me aan alsof ik net iets super belachelijk gezegd heb. "Wat? Ik meen het. Ivy, kijk eens, doet Goofy je ook niet een beetje aan Jack denken?" vraag ik haar terwijl ik Goofy naast Jack houd. "Euhm.... Nee?" vraagt ze me. "Je hebt gewoon een beetje teveel fantasie. Wat stel je je dan voor bij Zack, Rian en Alex?" lacht Jack. "Bij Alex zou ik zeggen Bugs Bunny, bij Rian zou ik zeggen... die is moeilijk eigenlijk. Voor Zack weet ik het ook niet zo goed, misschien Taz. Zo dat rare bruine beest dat steeds ronddraait en eruit ziet alsof hij je gaat opeten. Voor Rian zou ik zeggen dat vogel-achtig ding dat steeds mieb mieb zegt." Jack begint opnieuw te lachen. "Je hebt echt veel te veel fantasie."

Iedereen heeft cadeautjes voor elkaar gekocht. We zitten allemaal bij Jack in de woonkamer. "Cadeautjes-tijd!" roept Ivy na een tijdje blij uit. De jongens geven Ivy knuffels, barbie-poppen en een skateboard. "Dankjewel." Ze geeft hen allen een knuffel en kus. Ze wou voor de jongens ook iets kopen maar zij wouden dat niet. Daarom maakte ze voor elk van hen een tekening met 'Gelukkig Nieuwjaar' op. Natuurlijk waren ze er blij mee. "Dit is van mij." zegt Rian terwijl hij me een cadeau overhandigd. Wanneer ik het open haal ik er een leuke rok en een leuk topje uit. "Dankjewel. Ik ga het meteen eens passen." Ik loop naar boven en doe het meteen aan. Het zit me als gegoten. Wanneer ik beneden kom komt Ivy meteen naar me toe. "Dat is mooi, je bent net een prinses." zegt ze enthousiast. "En ze is de mijne." gaat Jack erop in. "Niet waar, ze is onze prinses. Ook van Rian, Zack, Alex en mij." reageert ze meteen. "Maakt niet uit, Alex geef jij je cadeau nu maar." antwoordt Jack. Alex neemt zijn cadeau en overhandigt het me. Het zijn een paar schoenen. "Ook toevallig dat ze perfect bij de outfit die Rian me gaf passen." merk ik sarcastisch op. "Maar het maakt niet uit, ik vind ze geweldig. Dankjewel." Ik geef Rian en Alex een kus en bedank ze nog eens. Dan komt Zack met twee cadeautjes af. Het is een flesje parfum van mijn lievelingsmerk en een paar oorringen. "Dankjewel." zeg ik blij en geef ook hem een kus. Als laatste neemt Jack zijn cadeautje om het me te overhandigen. Hij heeft een ketting met een hartje aan. In het hartje staan onze initialen gegrift. Zo cliché, maar zo mooi. Zoals ik het graag heb van hem. "Zo mooi. Dankjewel Jack" Ook hem kus ik.