HOOFDSTUK 17 – Avond werk

Ik zat op de grond in de woonkamer. Overal hingen notities van Bella op de muur en ze lagen ook op de grond. Ik had mijn eigen notitieblok en daar was ik alles goed aan het opschrijven. Ondertussen probeerde ik ook op haar laptop te komen, maar dat lukte niet. Ze had er een wachtwoord op gezet die ik niet kon vinden. Ik had alles geprobeerd en wat ik had geprobeerd had ik ook nog opgeschreven zodat ik het zou onthouden.
Ik kon het niet aan Bella vragen. Ze was er niet en ik kon Michael ook al niet vinden. Sinds we in Forks zijn is hij steeds minder bij mij en meer bij Bella. Hij probeert haar over te halen mij alle informatie te geven die ik nodig heb, maar Bella wilt me niet in gevaar brengen. Ze heeft pech. Ik ben er al veel te veel bij betrokken en ik wil nu wel eigenlijk het antwoord weten.
Heel veel dingen lagen door elkaar en ik moest het allemaal weer ordenen. Maar ik had tenminste iets. Ik moet toch iets kunnen doen om dit arme meisje te redden.
De ketting die ze van Edward heeft gekregen hangt om mijn nek. Ik heb geprobeerd of ik uit die ketting een visioen over Bella en haar leven kon krijgen, maar dat lukte niet. De ketting had geen informatie voor me of tenminste nog geen informatie. Spullen en mensen gaven je pas informatie als je op dat moment er bent of als je moet zien hoe het verleden eruit zag. Het was een gevaarlijk o dit soort dingen te doen. Ik kan gek worden, maar ik moet gewoon mijn hoofd koel houden. Het lukt me wel. Ik moet er gewoon voor zorgen dat Edward en zijn familie veilig zijn. Zolang zij geen gevaar lopen kan Bella oversteken naar het licht.
‘En wat heb je?’ vroeg een stem. Ik schrok me rot. Michael stond voor me.
‘Waar ben jij geweest?’ vroeg ik terwijl ik verder gingen met notities overschrijven.
‘Ik was bij Bella en we hebben een deal gemaakt’, zei Michael glimlachend.
‘Wat voor deal?’ vroeg ik.
‘Ik ga naar het licht als Bella ook gaat’, zei Michael. ‘Eigenlijk vinden we allebei best wel eng. We zijn al zo lang als geesten hier op aarde dat we niet beter weten. Ik denk dat het voor ons allebei handiger is als we samen gaan.’
‘Dus je wacht niet totdat ik gelukkig meer ben’, zei ik met een glimlach.
‘Je red het wel, het gaat goed met je’, zei Michael. ‘Ik heb geen rede nog om hier te zijn. Ik wacht op Bella, ik denk dat dat wel zo handig is.’
‘Mooi, dan hoef ik me om jou geen zorgen te maken’, zei ik met tranen in mijn ogen. Het was fantastisch om te weten dat hij me los kon laten, nou alleen ik hem nog.
‘Maar, wat heb je?’ vroeg Michael.
Ik veegde de tranen weg en ik keek naar mijn notitieblok. ‘Niet veel’, zei ik. ‘Ik probeer wijs te worden van Bella’s notities wat best wel lukt. Volgens mij was ze op zoek naar het levenselixer, maar ik kan haar laptop niet binnendringen. En ik denk dat op haar laptop nog meer informatie staat. Ik moet maar wachten totdat Bella zegt wat het wachtwoord is of ik vraag het aan Edward. Ik hoop dat hij het weet.’
‘Ruim alles op en ga slapen meissie, je ziet er niet uit’, zei Michael.
‘Goed idee’, zei ik en ik stopte alles op volgorde in twee dozen. Met deze dozen liep ik naar boven en ik deed ze in mijn geestenkast, het antieke kastje. Ik deed de deuren op slot en ik legde de sleutel onder mijn kussen. Niemand zou weten waar ik mee bezig was, niemand.