Broertje

izumi pov

Waarom krijg ik nou altijd de missie`s met veel bloed en viezigheid dingen! Ik was net klaar met 1 van de zo veelste anbu missie. Ik had me rapport gegeven en kreeg al meteen de volgende! Ik mis me vrienden… die maken nu allemaal lol en zo. Oh nee ze zijn bezig met de examens geloof ik nog. Heb liever dat dan deze missie. Ik rende snel naar hidden mist south block. Daar liep ik rustig door de stad zonder me opvallende anbu pak aan. ik liep nu gewoon met burger kleding aan. niemand lette echt op me. Bij de hoofd melde ik me netjes. “Je moet me dochter bevrijden in de dessert in the sand village, daar houden ze zich schuil” “Ik ga dan meteen meneer” “Is goed” Meteen vertrok meteen. Meteen rende ik richtig te dessert. Ik activeerde me kekkie genki. Ik kan met me clan eigenschap mensen hun vuur van binnen aanvoelen. Het zelfde als Hinate en Neij eigenlijk kunnen. Zij zien chakra maar ik zie de vuur van de chakra. Mensen die niet veel chakra hebben zoals die dochter nu kan ik sneller opsporen. Al snel voelde ik de zelfde vuur als bij de vader. Ze was nog zo 1 km bij me vandaan. Toen ik bij de grot kwam maakte ik me klaar. In de schaduwen zag ik 2 bewakers en voelde 50 andere in de gangen lopen samen met nog 40 andere mensen binnen die de wacht hielden op de dochter en broertje ofzo? Er klopt iets niet maar eerst hun daar weg krijgen. In de shaduwen vermoorden ik de wakers on op vallend. Snel maakte ik me weg naar binnen en vermoorden ondertussen nog een paar bewakers. De helft had ik al weg weten te werken. Binnen ging ik vol in het gevecht. Er was geen schaduw waar ik me in kon verbergen. Na een lang en moeilijk gevecht wist ik alle slechte gasten eindelijk neer te kunnen halen. Ik liep naar de kinderen. “Rustig maar ik dood jullie niet, ik kom jullie juist beschermen” “Dank u” zei het meisje. “Geen dank wie ben jij?” vroeg ik het mannetje. “Hij heet Gray en hij leeft nu al zijn hele leven hier al” Met medelijden keek ik de bange jongen aan. “Hoe is die hier dan gekomen?” “Zijn ouders werkte hier maar zijn omgekomen en toen is mishandeld als het zijn schuld was” “Hoe weet jij dit?” “Heeft die me verteld omdat die mij als enige een beetje vertrouwde” Ik vond dit heel zielig verhaal gewoon. “Komen jullie” “Ik dacht dat jij me alleen moest redden?” zei dat meisje heel verbaasd. “Ik laat geen kinderen achter en vooral 1 niet die ik een nieuw leven wel geven” Het jongetje van denk ik net iets jonger als Naruto kwam met traande ogen naar me toegerend en knuffelde me. “Dank u” zei die met een trillende stem. Ik zakte door me benen en pakte hem op. “Kan je op me rug klimmen?” vroeg ik het meisje. Ze knikte en kroop op me rug. Met Gray in me armen en het meisje op me rug rende ik snel weer terug, in haar dorp vlogen dochter en vader elkaar in de armen. Gray was in me armen onderweg in slaap gevallen. “Dank je voor het redden van me dochter” “Geen dank maar ik moet me melden” “Ik stuur me verslag op voor je” “Dank u” Meteen rende ik terug naar Konoha. Bij de Hokage keek die heel verbaasd. “Waarom heb je een jongen mee genomen?” “Hij was wees maar hij is nu mij broertje” “Ik maak het wel in orde, neem jij nu maar vrij” Dankbaar knikte ik en ging naar me huis. Daar legde ik Gray in mijn bed. Zelf ging ik snel even douche. Hij douche ik wel als die wakker is. Schoon kroop ik ook in bed. Meteen kroop die dichter nar me toe. “Ik heb een familie…” moppelde die in zijn slaap. Met een glimlach viel ik ook in slaap met Gray in me armen.

dit is Gray