Chapter Twenty Eight

Louis Tomlinson POV


Ik druk Brooklyn dicht tegen mij aan zodat de papparazzie haar niet zien en ze niet met het volle gezicht in de krant of bladen komt te staan want dat wil ik haar niet aandoen , waarom kan het bij mij niet gewoon in een keer goed waarom moet beroemd zijn het altijd weer verpesten .
Ik krijg de vraag 'Who is this girl Louis ?'wel 1000 keer naar mijn hoofd geslingerd en als ik geen antwoordt geef druipen er een paar af maar anderen blijven daar nog zo'n 3 uur staan als ik hier nog niet we ga , dan maken ze er zelf wel een verhaal van , en kijk als ze nu zeggen dat ik een stelletje ben met onbekend meisje kijk nu vindt ik het niet erg maar misschien is het voor Brooklyn niet zo fijn .
Ik sta op en til Brooklyn op zodat de papparzzie haar nog steeds niet kunnen zien .
Ik loop een onweg naar ons huis en steek de sleutel in het sleutelgat .
Als ik Brooklyn heb neergezet plant ze meteen haar zachte lippen op die van mij , ik grinnik om de manier hoe ze naar me keek voordat ze me zoende , ze stopt de zoen en kijkt me verontwaardigt aan ''Waarom lach je ?'' vraagt ze , zonder dat ik het wou rolt er weer een grinnik over mijn lippen en kijkt ze me boos aan , nou ze probeert boos te kijken wat niet lukt omdat ze zelf eigenlijk ook moet lachen .
nadat we bijgekomen zijn van de slappe lach , kijk ik op de klok en zie dat het feest over 2 uur begint , ik stoot haar aan , en wijs op de klok want als ik ga praten krijg ik weer de slappe lach , Brooklyn springt op van de bank en pakt haar jas en tas en drukt even haar lippen op de mijne om daarna het huis uit rennen , nou hopen dat er geen Papparazie staat .