11.

Als een flashback werd ik een soort van wakker. Ik had al eerder te maken gehad met het gif van de slangendragers. Mijn hele lichaam was verlamd en ik kon mijn ogen niet open doen. Mijn gehoor kwam als eerste terug en ik hoorde een vertrouwde stem. ‘Hoe lang slaapt hij nu al wel niet?’ vroeg Jason. ‘Hij is al 3 dagen in dezelfde toestand’ zei de stem van Simon. De hartmeter naast me begon te piepen en ik hoorde dat Jason overeind kwam. ‘Is dit een goed of slecht teken?’ vroeg Jason in paniek. ‘Dit is een goed teken’ hoorde ik Siera zeggen. ‘Hij begint bij te komen’. De vorige keer dat ik verlamd was, waren we in China, zoekend naar een van de sterrenbeelden. Aan de hartmeter was te merken dat we allemaal weer veilig in Comma waren en dat we weg waren van het slachtveld. ‘Ik hoorde van de zusters dat hij bij aan het komen is’ klonk de stem van Enora. ‘Sagi, liefje kun je me horen?’ zei Virgo die mijn hand vastpakte. Met alle kracht in mijn lichaam gaf ik een klein knikje. Ik voelde het gevoel in mijn nek weer terug komen. ‘Hij reageert!’ riep Virgo opgewonden. ‘Sagittarius kun je je ogen opendoen?’ hoorde ik de stem van Robijn. Met veel moeite knipperde ik met mijn ogen en zag ik een vaag beeld voor me. Ik kon helemaal niets herkennen, alleen maar licht. Van binnen raakte ik in paniek, bang dat ik voorgoed mijn zicht kwijt was. ‘De medicijnen beginnen eindelijk aan te slaan’ zei Simon. ‘Hij is snel weer de oude’. ‘Gelukkig zijn we hier’ zei Jason. ‘Vorige keer moest hij het op zijn eigen kracht doen. ‘Ik ben blind’ wist ik uit te brengen. Ik knipperde nogmaals met mijn ogen, maar het vage beeld verdween niet. ‘Ik ben blind, ik kan niets zien!’ zei ik met een hese stem. ‘Dat komt door het vergif’ zei Simon. ‘Je zicht zal snel bij trekken. Hoe voel je je?’ ‘Capricornus’ was het enige wat ik zei. ‘Zijn er nog meer slachtoffers gevallen?’ ‘Scorpius is zijn beschermer Omar verloren, maar voor de rest is iedereen nog in leven’ zei Jason tegen mij. Omar, dacht ik. Dus nu had ook Scorpius nog maar één beschermer in leven. Libra was nu nog de enige die twee beschermers had. Het beeld voor mijn ogen begon langzaam bij te trekken en even later begon ook het gevoel in mijn voeten weer terug te komen. Ik zag nu vaag de silhouetten van Jason en Virgo boven me hangen. ‘Mijn zicht komt terug’ zei ik nu al met een iets heldere stem. Ik gaf een klein kneepje in de hand van Virgo en maakte met mijn mond een kusje. Virgo beantwoorde die door haar lippen op de mijne te drukken. ‘Hier, je moet even wat eten’ zei Siera die met een dienblad aan kwam lopen.

Even later was het erg druk in de ziekenvleugel en hadden alle sterrenbeelden zich verzameld rondom mij. Ik kon weer ondersteunend rechtop zitten en ik had al mijn eten en drinken op. Als laatste kwamen Enora en Helena bij ons gevolgd door Yin en Yang. ‘Gelukkig gaat het weer goed met de toestand van Sagittarius’ zei Yin. ‘We houden een spoedvergadering in de grote zaal over vijf minuten. Sagittarius, jij zal later op de hoogte gesteld worden’. Yin en Yang verlieten de ziekenvleugel en even later werden ze gevolgd door de rest. Alleen Jason bleef bij mij en Enora kwam nog een kneepje in mijn goede schouder geven. Ik keek opzij en zag dat er een grote wond in mijn andere schouder zat waar de pijl van Arlene mij geraakt had. ‘Hoe is het afgelopen in de stad?’ vroeg ik aan Jason toen iedereen weg was. ‘We hebben de slangendragers gedeeltelijk weg kunnen houden van de mensen, maar er zijn alsnog veel slachtoffers gevallen. De mensen leven nu in angst en worden onderdrukt door de slangendragers. We moeten echt een manier vinden om dit tegen te gaan’. ‘Moet jij niet bij die vergadering zijn?’ vroeg ik. ‘Ik vind het fijner om bij jou te zijn’ zei hij. ‘Ik heb Joost beloofd dat ik voor jou zou zorgen en daar houd ik me ook aan’. Ik glimlachte naar mijn beschermer en omhelsde hem. ‘Je bent de beste beschermer die er is’ zei ik. ‘Net zoals Joost was’. ‘Ik mis hem nog elke dag’ zei Jason. ‘Ik ook’ zei ik. ‘Ik ook’.

Even later was Jason toch nog naar de vergadering gegaan en had ik Siera en Simon om voor me te zorgen. ‘Is het mogelijk dat ik naar de vergadering ga?’ vroeg ik. ‘Je toestand is de labiel’ zei Simon. ‘Je moet echt uitrusten’. ‘Ook niet in een rolstoel?’ vroeg ik. ‘Als jij iemand kan vinden die je wilt duwen’ zei hij lachend. Ik keek naar Siera en gaf haar een brede glimlach. ‘Ik ga er al een halen’ zei ze lachend en ze liep de ziekenvleugel uit. Ik gooide voorzichtig mijn benen over het rand van het bed en probeerde erop te leunen. ‘Kun je lopen?’ vroeg Simon aan mij. Ik greep zijn polsen vast en waggelde langzaam vooruit. ‘Moeizaam’ zei ik. ‘Gaat u zitten’ zei Siera toen ze met de rolstoel aan kwam lopen. Ik liep ondersteunend door Simon naar de rolstoel en plofte erin. Siera maakte een scherpe bocht en reed met mij naar de grote zaal.