Hoofdstuk 13

“Nou, wat wil je eten?” vraagt Derk aan mij. Ik haal mijn schouders op.
“Maakt me niet uit.”
“Zullen we gewoon een patatje halen?” stelt hij voor. Ik lach en knik. Hij pakt mijn hand en bij de eerste snackbar gaan we naar binnen.
“Ik heb nog nooit zo romantisch ergens gegeten,” zeg ik als we weer naar buiten lopen nadat we wat gegeten hebben. Derk trekt zijn wenkbrauw op en lacht als hij doorheeft dat ik een grapje maakte.
“We doen het snel over en dan echt romantisch,” antwoordt hij terwijl hij mij tegen zich aandrukt. Ik kijk hem aan en knik, waarna hij me een kusje op mijn voorhoofd geeft.
“Zullen we nog wat drinken of wil je gaan?” vraagt hij dan.
“Ik wil wel gaan, eigenlijk.”
“Is goed.” We lopen weer terug naar mijn straat waar Derk zijn auto staat geparkeerd, ik stuur Marlous snel een berichtje dat we er aan komen en stap dan in.
“Wie komen er allemaal?” vraag ik als we op weg zijn naar Marlous.
“Geen idee, we zien het wel.” Als we voor Marlous haar huis staan, komt Marlous gelijk naar buiten gelopen, ze zwaait nog even naar haar vader die bij de deur staat en stapt dan in.
“Hé!” zegt ze vrolijk.
“Komt Nick zelf?” vraag ik haar.
“Ja, die gaat op de fiets met de rest, geloof ik.”
“Je ziet er mooi uit,” zegt Derk tegen Marlous. Hij meent het, anders zou hij het ook niet zeggen. Nou moet ik eerlijk zijn, ik vind zelf ook dat ze er goed uit ziet. Ze heeft een jurkje aan dat iets meer ‘classy’ is dan de jurkjes die ze normaal aanheeft, haar haar zit prachtig en ze heeft enorm hoge, maar erg mooie, hakken aan.
“Dank je!” zegt ze verrast.
Derk parkeert de auto en we lopen de kroeg binnen waar de rest ook zit.
“Oh, Jeroen is er ook,” mompelt Marlous dan.
“Had je verwacht van niet? Laat hem je avond niet verpesten,” antwoord ik.
“Nee, doe ik niet,” zegt ze met opgeheven hoofd. Toch heb ik wel het gevoel dat dit moeilijker gaat worden voor haar dan dat ze nu voor doet komen. Iedereen begroet ons vrolijk, behalve dan die meiden met meer make-up dan kleren, die proberen wanhopig Derk zijn aandacht te trekken. Gelukkig heeft hij daar totaal geen aandacht voor. Derk pakt mijn hand en trekt me naar hem toe.
“Je bent echt veruit het mooiste meisje hier,” fluistert hij. Ik glimlach verlegen en geef hem een kus.
“Wat wil je drinken?” vraagt hij dan.
“Cola,” antwoord ik.
“Weet je dat zeker? Je hoeft niet nuchter te blijven voor mij,” zegt hij lachend. Ik denk even na en voordat ik iets kan zeggen loopt hij al naar de bar om te bestellen.
“Kom, zullen we dansen?” vraagt Marlous. Ik knik en volg haar naar de dansvloer. Al snel komt Derk er aan, met twee biertjes. Ik schud lachend mijn hoofd en neem het biertje aan. Marlous krijgt de andere.
“Ik dacht wel dat je dit liever wilde drinken,” zegt hij.
“Wat ken je me toch goed,” zeg ik lachend. Derk lacht en zegt dat hij naar de jongens gaat, ik knik en trek Marlous mee naar een plekje waar we enigszins normaal een slok kunnen nemen zonder dat we aangestoten worden.
“Weet je wel dat vrijdag de laatste wedstrijd is voor de winterstop?” vraagt Marlous. Wat voor wedstrijd? Van wat? En winterstop? Waar heeft zij het over?
“Huh?”
“Nou, in de winter is er geen voetbal, dat wist je toch zeker wel.”
“Oh, ja weet ik veel wat je bedoelde. Ik vroeg me af over wat voor wedstrijd je het had,” zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal.
“Pffff, je moet er echt even aan gaan wennen dat je vriend een bekende voetballer is,” zegt ze lachend.
“Ja, ik doe mijn best. Maar wat is er met die laatste wedstrijd?”
“Niks, vroeg me af of je erheen ging, maar blijkbaar heb je het er nog niet met Derk over gehad. Je kan wel met Nick en mij mee?” zegt Marlous.
“Ja is goed hoor, moeten ze thuis?” Marlous begint te lachen en knikt. Ik lach nu ook en voel me een beetje stom, misschien moet ik me toch maar iets meer gaan verdiepen in dat voetbal. Van het één op het andere moment slaat de sfeer om. Marlous kijkt geschrokken langs me, nieuwsgierig draai ik me om en sta oog in oog met mijn ex. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen en sta aan de grond genageld.
“Zozo, heb je je best gedaan om er minder lelijk uit te zien?” vraagt hij dan op die gemene toon die ik maar al te goed ken. Ik slik en voel tranen in mijn ogen prikken.
“Rot gewoon op, jij lelijke dikzak,” zegt Marlous. Ze pakt mijn arm en trekt me mee, maar mijn ex, Bas, reageert snel grijpt haar arm.
“Zeg dat nog eens,” zegt hij terwijl hij haar kwaad aankijkt.
“Wat is jouw probleem?” schreeuwt Marlous dan.
“Deze trut die mij zomaar aan de kant heeft gezet.” Hij kijkt mij doordringend aan en laat Marlous los. Ineens voel ik iemand mij zacht aan de kant duwen, ik schrik en zie dat Derk voor me is gaan staan.
“En wie mag jij dan zijn?” vraagt Bas aan Derk.
“Iemand die je liever niet wilde tegenkomen, je laat Gaya met rust of je hebt een probleem.”
“Of jij hebt een probleem,” zegt Bas en voordat Derk iets kan zeggen krijgt hij een stomp tegen zijn kaak.
“Nee! Laat hem met rust!” schreeuw ik naar Bas terwijl ik voor Derk ga staan. Derk voelt kort aan de plek waar hij zojuist geslagen is.
“Gaya ga alsjeblieft aan de kant,” zegt Derk.
“Nee, ik wil niet dat hij jou pijn doet,” zeg ik, ik voel weer tranen in mijn ogen staan.
“Och, schattig hoor, is dit nou wat ze noemen, echte liefde?” hoor ik Bas schampend zeggen achter me. Ik zie dat Derk kwaad wordt, ik pak zijn armen en duw hem naar achteren, het kost me weinig moeite.
“Je gelooft toch zeker niet dat hij jou echt leuk vindt? Je had blij moeten wezen dat ik iets met je wilde want je bent zo lelijk en dom. Het was dom van je om het uit te…” voordat hij uitgesproken is trekt Derk zich van mij los en slaat hij Bas recht in zijn gezicht. Gelijk begint Bas zijn neus te bloeden. Bas probeert terug te slaan maar Derk is hem voor, niet veel later ligt Bas op de grond. Inmiddels zijn een paar jongens van de vriendengroep er en die trekken Derk bij Bas vandaan. Marlous slaat haar armen om me heen en ik begin te huilen. Ze wrijft zachtjes over mijn rug.
“Wat is het ook een klootzak,” mompelt ze.
“Willen jullie even meekomen?” hoor ik ineens een onbekende stem vragen. Ik kijk op en zie beveiliging staan. Mooi op tijd, sukkels. Marlous en ik volgen de man naar buiten, daar staat Derk en ook de rest staat daar, maar geen Bas.
“Ik wil jullie hier allemaal niet meer zien,” zegt de man kalm maar dwingend.
“Doe normaal man! Ik heb niet eens iets gedaan,” schreeuwt één van de vrienden van Derk die hem bij Bas weg hebben gehaald.
“Je hebt me gehoord,” mompelt de man.
“Waar is Bas?” vraag ik dan.
“Die is nog binnen,” zegt Derk, hij klinkt alweer gekalmeerd. Ik wil nog iets gaan zeggen maar Derk pakt mijn arm als teken dat ik dat niet moet doen. De man werpt een laatste blik op ons en gaat dan weer naar binnen.
“Kom, we gaan wel ergens anders heen,” zegt Derk. Ik kijk naar zijn kaak die opgezwollen is en aardig blauw aan het worden is. Gelijk voel ik weer tranen over mijn wangen glijden. Derk kijk me bezorgt aan en trekt me tegen zich aan, ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en begin te huilen. Waarom moest dit nou gebeuren? Die klootzak van een Bas, ik hoop dat zijn gezicht goed verbouwd is door Derk, hij had Derk nooit mogen slaan!
“Of zullen we naar huis?” vraagt hij dan. Ik knik en klem mijn armen nog steviger om zich heen.
“Ik spreek je morgen,” zegt Marlous terwijl ze haar hand op mijn schouder legt.
“Ja, sorry…” mompel ik terwijl ik mijn hoofd omdraai en haar aankijk.
“Jezus, Gaya, jij hoeft geen sorry te zeggen. De enige die hier sorry moet zeggen is Bas, die dikke klootzak. Ga jij maar lekker naar huis met Derk, ik spreek je morgen. Ik hou van je.”
“Dank je,” zeg ik zachtjes en ik geef haar een knuffel. Ik hoor Derk afscheid nemen van de jongens, dan pakt hij mijn hand en lopen we samen naar de auto.