A.b

Mijn hand ligt op de deurknop. Dit keer kan ik hem gewoon dichtdoen. Net als gisteren is er geen wind meer. Net als gisteren kijk rond op zoek naar haar gezicht. Net als gisteren de teleurstelling omdat ik de enige ben in de Starbucks. Ik loop naar de balie toe. Vandaag is er een vrouw die de bestelling opneemt. Gisteren was diezelfde man er wel. Nu dus die blonde vrouw. Die voor mij een Caffè Latte maakt. Ik pak mijn creditcard uit mijn zak en betaal bij een collega. Ik sta even stil, zal ik ook vandaag weer op dezelfde plek zitten als ik gisteren deed, en ... als eergisteren. Maar eergisteren was die plek mooier. Door haar. Ik besluit het toch maar weer te doen. En ik loop naar de tafel toe en ga zitten. Vandaag de laatste dag in Los Angelos. Mijn gedachten gaan langzaam terug naar het concert van gisteren. Ik dacht haar gezien te hebben. Dit keer in een blauwe jurk met dunne bandjes. Dan denk ik terug aan de eerste ontmoet. En zonder dat ik het door heb is mijn koffie halfvol. Ik denk aan hoe ze naar mij lachte. Even probeer ik te herinneren welk boek ze aan het lezen was. Het was geen wetboek, daar was hij te dun voor. Maar welke het wel was, weet ik niet. Mijn herinnering trekt de gebeurtenis nog eens na. Maar er komt geen naam naar boven. En kijk ik in mijn koffiebeker en zie dat hij leeg is. Ik sta op en gooi mijn beker in de prullenbak. Naast de prullenbak staat een krantenrek en ik kijk er even naar. Maar bij een krant lijkt het erop alsof er een bekend gezicht op de achtergrond van een plaatje staat. Ik pak de krant en breng het dichter naar mijn gezicht toe. Ik had gelijk. Dat is Anneke. Zij staat in een mensenmassa, waar ook allemaal brandweermannen staan. Met als titel 'Brand in een hotel' Maar het is heel duidelijk dat dat gisteravond was. Tijdens mijn concert. Dus ze was helemaal niet ... of was het daarna ... en vooral hoe zou het met haar gaan?