You are special (Tom lovestory) 24

Vaarwel ziekenhuis. Je wou juist het ziekenhuis uitstappen toen je zag hoe er 2 personen werden binnengereden. Was dat Kelly? Jij: “Kelly?” Je rende naar ze toe en zag toen dat de andere persoon op het bed Aiden was. Ondertussen liepen de dokters door, jou negerend. Je haalde in paniek jou schetsboek uit je zak en keek naar de laatste tekening. Die gast leek inderdaad veel op Aiden, net als de auto die op de zijne leek. Kelly had gelijk. Je kan inderdaad de toekomst zien. Jij: “Wacht ik ken haar!”


Tom pov:
Je hoorde je telefoon afgaan en zag dat het Kelly was die je belde. Meteen kreeg je een grote lach op je gezicht. Bill: “En dan zeggen dat hij niet verliefd is.” Je negeerde het en pakte op. Jij: “Hey Kelly, hoe was… ow Simon.” Je zag Bill raar kijken. Jij: “Wacht even ik zet hem op speaker.” Je zette de gsm op luid. Jij: “Wat is er Simon?” Simon: “Het is Kelly, het is zo raar, ik snap er niks meer van.” Bill: “Wat is er juist?” Simon: “Wel ik denk dat Kelly gelijk had over het feit dat ik de toekomst kan schilderen.” Jij: “Fijn voor je, nog iets?” Bill: “Tom doe niet zo.” Simon: “Wel Kelly, was ze echt gewond? Toen jullie haar ophaalden van het bos?” Bill: “Hoe…” Simon: “Toekomst.” Bill: “Ow ja.” Jij: “Ja wat wil je daarmee zeggen.” Simon: “Kelly ligt in het ziekenhuis.” Jij: “Wat? hoe?” Simon: “Auto-ongeluk, ik weet niet juist wat er is gebeurt, ik zag enkel maar flarden toen ik aan het tekenen was.” Bill: “Wij komen er nu aan.” Je legde af en bleef al starend naar de muur zitten. Wat was er allemaal gebeurt? Oké ja je wist wat er met haar gebeurt was omdat ze eraan dacht, maar dat ze zoveel pech had? Bill: “Tom? Tom, kom je nog?” Je staarde nog altijd naar de muur voor je en schrok op toen iemand aan je arm trok. Je keek op en zag dat het Bill was. Bill: “Kom dan gaan we naar het ziekenhuis.” Je knikte en stond toen op. Je keek naar Bill die de autosleutels pakte van het bijzettafeltje en naar jou keek. Je knikte, nam je schoenen en deed die aan. Je deed de voordeur open en keek Bill ongeduldig aan die nog altijd bezig was met zijn schoenen aan te doen. Toen hij klaar was zuchtte je opgelucht en stapte naar buiten. Het was best wel fris buiten maar je voelde de koude niet echt. Je gedachten dwaalden namelijk terug naar Kelly.