De 100e Hongerspelen - 227

Eens ze van de schok over Seija en Kayla bekomen waren, begonnen Katniss en de anderen verder te bespreken hoe ze het gesprek met Snow zouden aanpakken, alles moest tot in de puntjes geregeld zijn, al wisten ze niet hoe Snow zou reageren.
“We mogen niet zomaar zeggen dat hij geen president meer is”, vond Portia. “Dan maken we onszelf impopulair.”
“Ik kan hem aanbieden de eer aan zichzelf te houden en zelf over de gevangenis te vertellen”, opperde Katniss. “In ruil voor zijn vrijwillig aftreden.”
“Dat is niet echt vrijwillig meer”, zei Adriënne. “Maar beter dan zeggen dat jij de macht overneemt.”
“Eigenlijk zouden we de bevolking van Panem moeten laten stemmen”, zei Gale. “Jij of Snow. Maar dan moeten we er wel heel strakke deadlines op zetten.”
“Liefst dezelfde avond nog, maar dan moeten we de burgemeesters van de districten al inlichten”, zei Johanna.
“Nee, we geven ze een dag tijd”, vond Gale. “Maar we moeten wel zorgen dat Snow die verkiezingen niet kan boycotten.”
“Iemand die onpartijdig is zoeken dus, en onpartijdige mensen naar elk district sturen”, zei Adriënne
“Hoe vinden we die?”, vroeg Katniss verbaasd.
“Ik ken er wel een paar”, zei Adriënne. “En de vraag is, hoe brengen we mijn gevangenschap? We kunnen het ook laten lijken dat ik onpartijdig ben.”
“Nee, je vader weet wel beter”, zei Haymitch. “Jij staat gewoon aan onze kant.”

***

“Waar is ze gewond?” Vania knielde neer bij Odette en Kayla. Odette wees de wonden aan en vertelde Vania meteen wat ze gedaan had.
“Ik ben geen dokter, maar…”
“Het is goed”, stelde Vania haar gerust. “Uitspoelen was het belangrijkste. Was ze meteen bewusteloos?”
“Nee, dat komt door de pijn.” Vania knikte bedenkelijk en onderzocht Kayla zo goed ze kon.
“Ze is teveel bloed verloren.”
“Ik weet het”, zei Odette. “Als ze nog meer bloed verliest… Ik geef haar hooguit nog een paar dagen, Vania.”