{Narnia}When 2 enemies fall in love[One hundred and eighty-three]

Selena keek hem aan. Hij meende het, hij meende het echt. Maar hoe kon hij dat nou weten?'Hoe weet jij dat?'flapte ze er direct uit maar besefte direct dat het beter was als ze niets had gezegd. Als Peter het nu al wist..'Je twijfelde, zag ik,'zei hij en slikte,'Je twijfelde. Ik dacht.. dat het zou kunnen dat hij jullie zou laten kiezen omdat jullie vader hier is. En het is blijkbaar echt zo?'Selena knikte en wendde haar hoofd af. Ze wilde zijn blik niet zien, ze wilde de keuze niet zelf maken: dat was echt een onmogelijke opdracht.'En wat..,'hij aarzelde even,'Wat ga je kiezen?.. Ik bedoel..''Ik..,'ze sloot haar ogen en de emoties kwamen op.'Ik..ik..w..weet het niet,'huilde ze,'Ik w..wil hier niet weg maar ik kan mam niet n..naar hier halen en..het is zo moeilijk.''Ach Sel,'zei Peter vol medelijden en omhelsde haar,'Het is goed, het komt allemaal wel goed.''Neen, dat is niet waar,'snikte ze,'Ik en Gab moeten kiezen.''Kijk,'fluisterde hij,'Als je naar Engeland gaat, zal ik je zoeken. Ik hou van je, wat er ook gebeurd.''Ik wil je niet kwijt,'piepte ze en legde haar hoofd in zijn nek.'Ik jou ook niet,'zei hij,'En kijk; praat erover met je zus. Maak zelf een keuze; ik zal proberen je niet te beïnvloeden. Maar vooral: blijf jezelf en maak je eigen keuzes. Doe wat je zelf wilt en denk niet dat je iets wel of niet moet doen, tegen je zin maar omdat je denkt dat je misschien toch weggaat. Ik bedoel er niets mee, ik herken dat gevoel gewoon. Hé, kop op!'Ze keek op en de tranen stonden nog in haar ogen:'En.. en als ik jou daarmee pijn doe?''Hoezo?' vroeg hij, hij begreep het niet. Hoe kon zij hem pijn doen door haar zin te doen? 'Wel,'ze keek hem aarzelend aan,'Ik wil je, Peet. Ik wil je helemaal. Maar.. als ik het doe.. en ik moet terug naar Engeland.. Dan doe ik jou pijn.'Hij slikte.'Selena. Het is jouw keuze. Ik zòek je daar. Ik verplicht je niets. Ik hou van je.'Ze keek hem vertederd aan:'Ik.. Pete, ik hou ook van jou..' Ze zoende hem en streelde zijn borst,'Ik.. niet hier. Ik.. ik denk dat ik hier wil blijven, denk ik.' Hij aaide haar wang.'Weet je het zeker, ik wil je niet beïnvloeden..''Ik weet het zeker,'zei ze fluisterend met haar lippen op de zijn','Ik denk, ik vind een manier om mam hier te krijgen, net als pap. Hier zijn zoveel meer mensen om te missen, besef ik, jou, Susan,Lucy,Edmund, Bella, pap, Nathalie, Evi enzovoort niet missen. Ik ga daar als een wrak rondlopen.'Ze keek zijn blauwe ogen aan.'ik besef dat ik hier wil blijven, serieus!' Hij grijnsde:'Ik wil niet dat ik je beïnvloed!''Dat doe je niet,'zei ze zelfzeker,'Ik vind het geweldig erg voor mam maar.. ik ben liever hier. Jou en al de rest.. ik vind mam terug.. ookal moet ik mijn hele leven naar een weg zoeken. Ik ga er met Gabrielle over praten.''Je klinkt erg zelfzeker..''Ben ik ook,'zei ze en meende het echt. Ze kuste hem verder en woelde met haar handen door zijn haar,'Heel zeker..Deze avond.'Hij lachte en deed zijn lippen af de hare:'Deze avond. Denk gewoon nog over Engeland en Narnia na,'zei hij bezorgd en trok haar mee naar helemaal buiten waar de anderen stonden,'Kom mee.'