50. What has happened now?!

“Wat is er gebeurd met haar dansen?” gebaarde president Yang geërgerd naar de houten plank tussen al die andere trainees die allemaal perfect meekonden. Zoals vaker overliep hij elke trainee via de filmopnames van elke les. Nu dat Seven zijn nieuwe meesterplan was, had hij haar evaluatie wat opgeschoven. “Ik dacht dat we haar expres in de getalenteerde klas hadden gestoken omdat haar dansen goed was! Op dit tempo kan ze nog niet eens mee met de allerslechtste dansers van ons bedrijf!”
De dansleerkracht fronste en vroeg om de aandacht van zijn president. “Het probleem is dat ze de dans perfect begrijpt en kan volgen – ik heb haar zien oefenen – maar zodra ze de klas binnenwandelt en tussen al die leerlingen gezet wordt, lijkt ze alles vergeten te zijn…”
Alle blikken schoten naar de aanwezige psychologe, maar voor zij haar mond kon openen, sprak de zangleraar: “Ja, bij mij gebeurt juist hetzelfde. Ik weet dat ze kan zingen, maar als ze in de klas zit, klinkt het nog erger dan mijn kat.”
“Bij jou doet ze ten minste iets,” snoof de leerkracht geschiedenis met zijn armen ontevreden over elkaar geslagen. “Bij mij slaapt ze haast de hele les!”
“Op vlak van Koreaans maakt ze wel grote vorderingen. Ze lijkt een aangeboren talent te hebben voor talen,” haalde Seven lerares de schouders op.
“Wat ik vooral opmerk is dat ze niet goed is in gemeenschappelijke lessen,” stelde de leerkracht Engels vast. “Alhoewel haar Engels het sterkste is van de hele klas, is ze nog steeds stil en onhandig. Het is alsof ze… Ik weet het niet zeker…slecht is met mensen om haar heen?” De leerkracht wierp de psychologe een vragend blik toe.
De vrouw knikte bevestigend. “Na alles wat ik hier hoor, denk ik dat ik met haar het daar eens over zal hebben. Ik vrees dat ze buiten de eerder al opgemerkte problemen, nog veel meer verborgen heeft.”
De presidents handen groeven diep onder zijn pet, een frons domineerde zijn gezicht. “Wat heeft dit allemaal te betekenen?” kreunde hij zwakjes. “Dat ze geen goede leerlinge is? Dat we nog meer problemen met haar zullen hebben? Aigoo, hoe heb ik het ooit in mijn hoofd gekregen om haar als trainee aan te nemen? Nu krijg ik ze niet meer uit mijn hoofd!”
De psycholoog wierp hem een bezorgde blik toe. “Seven heeft bijzonder veel moeite met haar gevoelens en gedachten op tafel te leggen. Ik zal een methode moeten vinden om met haar te kunnen communiceren. Ik wil dat u zich vooral al voorbereid op alle diagnoses die nog zullen komen, want ik weet zeker dat dat lijstje niet kort zal worden…”

[NEXT TIME ON: ‘I CAME FROM NOTHING TO BECOME EVERYTHING’
“Ik heb eens een kijkje genomen in je prestaties,” glimlachte de vrouw vriendelijk. “De optredens tijdens de lessen zijn wel heel slecht tegenover je prestaties als je alleen traint.”
“Hmm,” haalde ik mijn schouders op.
De Amerikaanse psychologe zuchtte diep: “Seven, ik heb al gezegd dat…”

[Sorry, it's really short...
Do you already have an idea of who stood up for Seven, with the audition? Guess...