Just dont know it

Ik keek naar Siyana die alweer voor de computer ging zitten. Ze was vast weer bezig met haar rubriek in de Hitkrant. Dat was altijd wel lachen. Ik plofte neer op het bed en ging achterover liggen. Ik dacht terug aan Joe. Ik kan me eigenlijk niet realiseren dat ik met iemand heb gepraat die veel beroemder was dan ik was. Ik was eigenlijk totaal niet beroemd. We praatten tegen elkaar alsof we elkaar al jaren kenden. Het was echt mooi, mijn buik sloeg op hol toen ik naar hem keek. Het was echt mooi, ik zag ook wel een klikje tussen Siyana en Nick. Ik stond op om te kijken wat Siyana aan het doen was, ik wist dat ze bezig was voor de Hitkrant. Maar waarover was ze aan het schrijven. Ik keek over haar schouders mee. Summerdance. Het klonk leuk.
‘Summerdance, hé’, zei ik tegen haar, het was op een vreemd toontje.
‘Ja, het is mijn column, ik ga er een stukje over Nick, Kevin en Joe schrijven’, zei Siyana. Ik keek haar aan, misschien wouden ze dat wel helemaal niet. Op dat moment hoorde ik geklop op de deur. Siyana keek op van haar werk en ik liep naar de deur. Ik deed de deur open op een kier om te kijken wie het was. Ik zag Joe, Nick en Kevin staan. Ze stonden er een beetje raar bij en praatten op een vreemde manier, iets wat ik niet kon verstaan. Ik deed de deur open.
‘Hey’, zei ik tegen hun. Ik keek naar Siyana. Zij keek naar mij.
‘Hey’, zei Siyana nu ook. ‘Wat brengt jullie hier?’. Ik keek ze aan, Siyana kwam naast mij staan. Ik keek Joe in zijn ogen. De meeste zeiden dat hij lelijke ogen had, maar ik zwom er in weg, al hadden ze niet de kleur van de oceaan.
‘Wij gaan vanavond uit eten, zouden jullie mee willen’, vroeg Kevin die een beetje betreurd keek. Ik vond het zielig, hij was ook al zomaar weggegaan toen we aan het zwemmen waren.
‘Okay’, zei ik en ik keek naar Siyana, ik wist eigenlijk wel dat zij ook ja zou zeggen.
‘Ja okay, maar ik moet dan nog wel even tijd hebben om mij om te kleden’, zei Siyana. Siyana weer, altijd met haar kleding.
‘Okay, wij wachten wel even’, zei Joseph lachend.
‘Kom er anders in, wij zijn toch in de slaapkamer’, zei ik en ik liet ze erin. Nick, Kevin en Joe liepen naar binnen en gingen op de bank zitten. Mijn hoofd zat nu al te piekeren over wat ik aan zou moeten doen. Ik had een rode jurk. Maar ik wist niet of dat wel gepast was. Joe had ook wel een pak aan, of droeg hij het altijd. Mijn hoofd was bijna ontploft. Dat was niet prettig. Siyana en ik liepen naar onze bedden en kledingkasten, waar we tijdelijk onze kleding in hadden geborgen. Ik pakte dus toch mijn rode jurk en trok die aan, ik hoopte dat die nu wel paste, want ik was een mollig meisje vorig jaar. Gelukkig ik paste hem. Ik zag dat Siyana een hele mooie roze jurk pakte, die ze aan had toen ze 16 was geworden. Die was eigenlijk best nieuw. Ik pakte mijn zwarte pumps en mijn donkerrode lipstick met gloss. Ik deed die op mijn lippen en deed een beetje oogpotlood met mascara op. Ik hoopte eigenlijk dat het er goed uitzag. Ik keek naar Siyana die er ook erg oogverblindend uitzag.
‘Je ziet er prachtig uit’, zei ik tegen Siyana terwijl ik mijn oorbellen in deed. ‘kan dit er wel mee door?’. Ik vroeg het aan Siyana. Zij had altijd goed modeadvies.
‘Prachtig’, zei Siyana met een lach. Gelukkig maar, als zij het zei was het goed. Maar ik kon de jongens niet zo lang laten wachten.
‘Laten we maar gaan, anders moeten ze zo lang wachten’, zei ik tegen Siyana. Ze knikte en deed de deur open naar het woongedeelte.
‘Voila’, zei ze lachend en ik liep achter haar aan en samen maakte we een pose. De jongens moesten lachen. Ik voelde Joe’s ogen op mij gericht.
‘Echt heel mooi’, zei Joe lachend. Kevin en Nick moesten lachen.
‘Kom we gaan’, zei Nick en hij stond op, de jongens volgde zijn voorbeeld. Joe hield de deur open voor ons en wij liepen langzaam naar de lift. De lift die bij mij al best wat herinneringen had. De eerste keer dat we Nick zagen. En we waren hier nog maar een dag. Ik liep verder maar ik struikelde bijna over mijn hak, gelukkig pakte Joe mijn hand vast. Ik voelde vlinders in mijn buik vliegen. Het was een gevoel die ik al jaren niet meer had gevoeld.