Part 11

Nikki bijt op haar lip en begint met het mesje op en neer te gaan. Langzaam, heel langzaam komt er een streepje bloed tevoorschijn. Tranen rollen over haar wangen. Nikki legt het mesje weg en pakt een zakdoek, waarmee ze het bloed weg veegt. Ze gaat in bed liggen, doet de lamp uit en huilt zichzelf in slaap.

De volgende dag is ze vrij: studiedag. Nikki kijkt op haar mobiel en ziet dat ze een WhatsApp bericht van Daan heeft. 'Hee lieverd, kan ik vanmiddag langskomen? xxkus Daan'. Nikki glimlacht en begint te typen. Een paar uur later ligt Nikki op de buik van Daan. Daan kijkt tv. "Daan... Ik moet je iets vertellen." zegt Nikki. Ze gaat rechtop zitten en kijkt Daan aan. "Wat is er?" Nikki stroopt haar mouw op. Daan schrikt, en pakt Nikki vast, die begint te huilen. "Waarom?" fluisterd Daan. Nikki komt niet uit haar woorden. Alle pijn van de afgelopen dagen komt eruit... Al het verdriet... Alles komt eruit.

Die avond zet Nikki haar computer aan en gaat op Twitter. Geen nieuwe interacties... Ze gaat op ask. Dan schrikt ze. Er zijn 72 nieuwe 'vragen'. "Trut, je bent een moordenaar!" "Vuile bitch! Je zit vol zelfmedelijden!!" "Ik hoop dat je zelfmoord pleegt!" "Spring van een flat, niemand mag jou." Het staat vol met dat soort berichten. Nikki staat op en veegt het computerscherm van haar bureau. Met een klap komt het op de grond.